చ. | అలరుమొగంబుతోడఁ గడు నర్మిలి నా కెదు రేల రావు చే | 253 |
చ. | అనుచుఁ దనూజు నెత్తికొని యక్కునఁ జక్కఁగఁ జేర్చి మోము మో | 254 |
క. | నీ విటుగాఁ జూచియు నా, జీవ మెడల దున్నయపుడు చిత్తమ్మున మో | 255 |
తే. | నెఱయ నర్మిలి నెనయునీ నెమ్మొగంబు, ఘనభుజంగవిషవ్యాప్తి గాజువాఱి | 256 |
వ. | అనుచు నత్యంతశోకాగ్నిసంతప్తుం డై మహీతలంబునం బడిన నద్దేవి కొడుకువలని | 257 |
తే. | పొడువు నిడుదయు నై కడుఁ బొలుచునితని | 258 |
క. | దేవసమానుం డగునీ, భూవిభునకు సకలరాజపుంగవునకు ని | 259 |
క. | కరితురగరథపదాతులుఁ, గర మమర సితాతపత్రకాంచనమయచా | 260 |
సీ. | రవి దాఁచి చూడంగ నవునట్టినీమేన నొదుగుమాలిన్యంబు గదిరి యుండ | |
తే. | జేసెనే దైవ మానతక్షితిపశేఖ, రప్రభాజాలసతతవిరాజమాన | 261 |
క. | విలసితమణిహర్యస్థల, ములఁ దగ విహరించునీకు భూతపిశాచా | 262 |
తే. | అనుచు నత్యంతమోహశోకార్తి నొంది, నాథు మెడ వట్టికొని యేడ్చె నలినవదన | 263 |