| తే. |
సతతసంసారభోగసంగతుఁడు నై యి, తండు చెడుటకు నేను చిత్తంబునందుఁ
దెరువు నడుచుసార్థమున నొక్కరుని కొకటి, యైన సహచరు ల్వగచినయట్ల వగచి.
| 377
|
| చ. |
ఘనతరదుఃఖహేతు వెడఁ గల్గినఁ గాని విరక్తి పుట్ట దీ
తని కని నిశ్చయించి యుచితంబుగ నే నిను నట్టు లాశ్రయిం
చిన నృపవర్య! యుద్యమముఁ జేసితి వెంతయు నిట్లు నీకతం
బునఁ బ్రతికె న్ప్రబోధమును భూతవిరక్తియుఁ గల్గి యీతఁడున్.
| 378
|
| క. |
అనఘ! మదాలసకడుపున, జనియించియు యోగిమాతచను గుడిచియుఁ బె
ర్గినతనయు లితరవనితల, తనయులు చనుత్రోవఁ జనఁగఁ దగియెడువారే?
| 380
|
| చ. |
అనియుఁ దలంచి యేను భవదాశ్రయపూర్వక మైనయుద్యమం
బొనరఁగ నిట్లు చేసితి నృపోత్తమ! నీమహనీయసంగమం
బున ఫలియించె నాతలఁపు వోయెద నీ వభివృద్ధి నెప్పుడు
న్దనరుచు నుండు మాత్మతనుతత్త్వవివేకనిబద్ధబుద్ధి వై.
| 381
|
| తే. |
అనిన నాతఁడు నీ వలర్కునకు నకట, పూని యుపకృతి చేసితి గాన నాకు
వలదె యుపకృతి సేయ సత్ఫలము గాక, సాధుసంగతి విఫలయె బోధనిలయ.
| 382
|
| వ. |
అనిన సుబాహుం డమ్మహీపతితోడ ధర్మార్థకామసక్తు లైనసకలజనంబులు నశియించు
చుందురు పరమం బైనయది మోక్షంబ దానిం బడయునుపాయంబు నీకు సంక్షేప
రూపంబునం జెప్పెద మనస్కరించి విని యాలోచించి యెట్లు మేలట్లు ప్రవర్తింపుము.
| 383
|
| సీ. |
ఇది మదీయం బని యేఁ గర్తనని తోఁచుఁ బొందకు భ్రమ నిజబోధ మెఱుఁగు
మే నెవ్వఁ డనొ నాయ దెయ్యదియో యని యాలోచనము సేయు మనుదినంబు
నపరరాత్రముల బాహ్యాంతర్గతస్థితి యరయు మవ్యక్తాద్య మైనభూత
సంఘాత మెల్లను సవికారమును నచేతనమును నగుట గన్గొనుము భూప
|
|
| తే. |
యిట్టు లెంతయు నేర్పడ నెఱుఁగఁబడియె, నేని నిఖిలంబు నీచేత నెఱుఁగఁబడిన
యదియె యాత్మవిజ్ఞాన మనాత్మయందుఁ, గలిమి మూఢత్వముగ మదిఁ దెలిసికొనుము.
| 384
|
| క. |
అని చెప్పి యాసుబాహుఁడు, చనియెం గాశీశ్వరుండు సంప్రీతి నల
ర్కునిఁ బూజించి రయంబునఁ, దనపురమున కేఁగె బలవితానముతోడన్.
| 385
|
అడవి నలర్కునకు యోగాతిశయమున వైరాగ్యము
| తే. |
అంత సంత్యక్తసంగుఁ డై యయ్యలర్కుఁ, డఖిలసామ్రాజ్యభారవహనసమర్థుఁ
బ్రథమపుత్రుఁ బరాక్రమమథితశత్త్రు, నర్థిఁ బట్టంబు గట్టి తా నడవి కరిగె.
| 386
|
| వ. |
అరిగి పెద్దకాలంబునకు నిర్మలజ్ఞానసిద్ధుం డై యతండు ససురాసురమానుషం బైన
జగం బింతయుఁ బుత్రకళత్రభాతృమిత్రాదిభవపాశబద్ధంబును నింద్రియాకృష్య
మాణంబును ననంతదుఃఖార్తంబును విచ్ఛిన్నదర్శనంబును నై యజ్ఞానపంకంబునం
|
|
