పుట:మహాభారతతత్త్వ కథనము - ప్రథమ భాగము.pdf/137

1 22 మహాభారత తత్త్వక ధనము. మాగ తియాత్ 'బ్రహ్మణ్యాం జత స్సూతః, ఇత్యుక్త్వా పృథుయజ్ఞభూ మ్యుత్పన్న స్య, పౌరాణిక స్య, సూతొఖ్యన్య, గఢాఖ్యస్యచ పృథు స్తుతివిధోయినః ప్రతిలోమజత్వశం కార్పొం మనసి కుర్వం స్తాం పరిహరతి" “పౌరాణిక స్వన్య స్సూతో మాగధశ్చ బ్రహ్మక్ష, తా ద్వి శేషతః" అస్యార్థ -పురాణ ప్రవక్తా కోమహర్షణాపరహిమా య స్ఫూత స్సోస్యి. ఉత్తా తీతిలో మజునూ తా ద్భిన్న. యస్త త్సహపఠితః పురాణేషు మాగధో నాను సచ ప్రతిలోమజమాగధా ద్భిన్న: 'బ్రహ్మక తా ద్వి శేషతః' విశేషేణ యుక్త! నూతో బ్రాహ్మణా ద్విశిష్ట, మాగధః క్షత్రియా ద్విశిష్ట ఇతి. తథ్యంచైతత్ -- యతః “హుసేతు దక్షిణే తస్య దృష్ట్యా చకం పి తామహః ! విష్ణో రంశం పృథుం మత్వా పరితోషం పరం యయా | తస్యైవ జాతమాతస్య య. పై తామ హే శుభే | సూత స్సూత్యోం సముత్పన్న స్సౌత్యేడి హనీ మహామ తే! తస్మిన్నేవ మహాయజ్జీ జజ్జీ పాష్టోథ మాగధః !" విష్ణుపురాణప్రథమాంశతయోడశోభ్యాయే, “హ్మణః పౌస్కరే యజ్జీ సుత్యా హే విత తే సతి ! సృషదాజ్య త్సముత్పన్న స్సూతః సౌరాణిక ges వత్తా వేదాది శాస్త్రాణాం తి కాలామలధర్మవిత్ !" ఇత్యగ్ని పురాణ ప్రథమాధ్యాయే, “త్వయా సూత మహాబు ఢీ భగవాళ బ్రహ్మవి త్తమః | ఇతిహాసపురాణార్థం వ్యాస స్సమ్య గుపాసితః | |