| తే. |
వచ్చు నీరాజు సాటియే పచ్చవింటి
రాయఁ డైనను గలువలరాయఁ డైన
నల వసంతుఁడు నైన జయంతుఁ డైన
సౌర యీయంద మెందైన నరయఁ గలదె!
| 46
|
| సీ. |
ముద్దుగుల్కెడు వీని మోముఁ జూచినఁ జాలుఁ
గాంతల కన్నులకఱవు దీరుఁ
దావిమించిన వీని మోవి యానినఁ జాలుఁ
దరుణుల మదిలోని దప్పి జారు
బాగుమించిన వీనిఁ గౌఁగిలించినఁ జాలుఁ
గన్నెల తాపంబు కడకుఁ జేరు
వలపుజిల్కెడు వీని పలుకు విన్న ను జాలు
వెలదుల వీనుల విందు మీరు
|
|
| తే. |
నెలమి నీమోహనాంగుని నెపుడు గూడి
సరససల్లాపములఁ బ్రొద్దు జరుపునట్టి
కలికిభాగ్యంబు భాగ్యంబు గాక జగతి
నితరవనితల భాగ్యంబు నెంచనేల!
| 47
|
| ఉ. |
ఏమి తపం బొనర్చిరొ! మహిన్ మరి పుణ్యము లేమి సేసిరో!
నోముల నేమి నోచిరొ! మనోరథదానము లే మొసంగిరో!
వేమరు మన్ననారులను వేఁడుచు నెట్లు భజించిరొక్కొ! యీ
రామలు వేడ్క నీవిజయరాఘవచంద్రునిఁ బెండ్లియాడఁగన్.
| 48
|
విజయరాఘవుఁడు నిజాంగనలతో నంతఃపురంబుం జేరుట
| వ. |
అని ఇవ్విధంబున నివ్వటిల్లు ప్రేమాతిశయంబునఁ గాంతిమతి సంతసంబునఁ
గనుంగొనుచున్న సమయంబున విహంగపుంగవవాహనారూఢుఁ డైన శ్రీ
రాజగోపాలస్వామి హేమారవిందేందిరయుం దానును జనబృందంబు
లెందెందుఁ జూచిన నందంద సందడిగ నిలిచి వందనంబులు సేయుచుఁ
గరపంకజంబులు మొగిడ్చి విజయరాఘవవరద! విజయసహాయ! శ్రీరాజ
గోపాల! చెంగమలాంబికాలోల! అని సన్నుతింపఁ జల్లఁగా నెల్ల జనులం
గటాక్షింపుచుఁ దిరువీథుల వెంచేసి తిరువందికాపుఁ గొన నవధరించి యగ్ర
భాగంబున సమగ్రవైభవంబులు మెఱయఁ బొడగనవచ్చు నాదివరాహ
|
|
