ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
సెల వొసంగుము జీవంబు తొలఁగు మనుచు
తోడనే యంత నీ పాదతోయజముల
మీద నా మౌళిఁ గీలించి మోద మొప్ప
ప్రాణ మవలీల నర్పించువాఁడ నీకు
నీకు నర్పించు నా ప్రేమ నిర్మలంబు,
నిరుపమానము, నిద్దంబు, నిట్టలంబు;
అట్టి నిశ్చల నిర్వ్యాజమైన ప్రేమ
బడయఁజాలవు నిఖిల విశ్వంబునందు.
నాదు ప్రణయంబు, మానంబు, నా ధనంబు,
నాదు హృదయంబు, నాడు ప్రాణంబు నీవె;
నేను జీవంబుతో నున్న నీదుకొఱకె,
నేను జీవంబు దొరఁగిన నీదుకొఱకె.
62
