ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
ఒంటరి పల్లెపిల్ల
అల్లదే చూడు, మొంటిగా పల్లెపిల్ల
సాయ మెవరును లేకయే సంజ వేళ
చేలు దున్నుచు గింజలు నేలఁ బాతి,
పాడుచున్నది మ్రోఢులు పల్లవింప.
సద్దు సేయక మెల్లగా సాగు మోయి-
సేవ్య మొనరించి ఆబాల శ్రావ్యముగను
ఏదొ యొక్క ప్రశాంత విషాదగీతి
ఆలపించుచునున్నది, ఆలకింపు.
భువనమోహన మైన యా ముగుదపాట
వేణునాదముకన్నను వీణకన్న
హాయి గొలుపుచు, నా పొంతలోయనుండి
మాఱుమ్రోగుచు వినిపించు మరల మరల.
5
