ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
కన్నులారఁగఁ దన కూర్మి కన్నసుతుని
గాంచు ముచ్చట యింతలోఁ గలుగు నొక్కొ
పనికిమాలిన పరమనిర్భాగ్యురాలి?
కకట? నిక్కంబుగాఁ దెల్పు మయ్య నాకు.
జోదు: తల్లిరో! ఇంక నీకక్ష దాఁచ నేల?
నీదు కూరిమితనయుండు మాధవుండు
అప్పుడే వచ్చి చాలసే పయ్కె నమ్మ!
ఇంత తడవును వాఁడు నీచెంత నుండె,
ఈవు పోల్చంగ లేకుంటి వింతె కాని.
మాత: యోధుఁడా! నీవు నా ముద్దు మాధవుఁడవె?
జోదు: మాతరో! నేను నీ ముద్దు మాధవుఁడనె.
