మొలక వెన్నెలనవ్వుల గులకరించు
పోముఁ బోలిన నెమ్మోము గోమువాఁఢు
నీదు ముద్దులతమ్ముఁడు నిన్ను విడిచి
స్వర్గసుఖముల చూఱాడఁజనియె కుఱ్ఱ!
స్వచ్చతరమయి మకరందసహిత మగుచు
సురుచిరంబగు సుకుమారసుమము వోలె,
చిన్న దయ్యును తమ్ముని జీవితంబు
బంధురామోదభరితమై వన్నె కెక్కె.
బాలుఁడు : ఈరములచెంత, అల సెలయేఱుపొంత
వాఁడు నేనును జతగూడి యాడుచుందు,
మతఁడు లేకుండ నొంటిమై నాడఁ జాల;
చెలఁగి యెన్నఁడు వచ్చునో చెప్పు మమ్మ.
పులుఁగులను వీడి, పువ్వుగుత్తులను వీడి,
అకట! నను వీడి యరిగెనే అనుఁగుఁదమ్ముఁ?
డతఁడు రాకున్న నేనైన నతనికడకు
ఏగువాఁడను, చెప్పుమా; ఎచటి కేగె?
8
