| గ్రతునిష్ఠ నొకఁడు పశు వై, యితని రక్షింపవలయు నెంతయుఁ గరుణన్. | 630 |
క. | పురుషులు దనయులఁ బడయుట, పరలోకముకొఱకుఁ గాదె పరఁగన్ మీ రీ | 631 |
వ. | అదియునుం గాక యితని రక్షించుట బంధుహితంబును శరణాగతరక్షణంబును | 632 |
క. | తనసుతులఁ జంపి యన్యుల, తనయుల రక్షింప నాత్మఁ దలఁతురె యెటు నే | 633 |
వ. | అని పలికి వార లనుమతింప కునికి యెఱింగి. | 634 |
క. | కడు నలిగి శునకమాంసము, నుడుగక వేయేండ్లు దినుచు నురుదుఃఖములం | 635 |
చ. | జయముగ రెండుమంత్రములు సమ్మతి నిచ్చెద వాని నెంతయున్ | 636 |
క. | క్రతువాటమునకుఁ జన నా, యతిసుతు యూపమునఁ గట్టి యాతనిమే నం | 637 |
మ. | అరుదారం జలియింప కమ్మునిసుతుం డామంత్రముల్ రెండు సు | 638 |
శా. | అంతం గౌశికుఁ డెంతయుం దపము నిండారంగ వేయేం డ్లతి | 639 |
మ. | కరికుంభస్తనభార మున్నతతటిత్కల్పప్రియాకారమున్ | 640 |
మ. | సుదతీ యుల్లము దూఱుతూపుల మనోజుం డేయుచున్నాఁడు స | 641 |