వ. | కౌశికుం బూజించి నీవంశం బతిపుణ్యప్రకాశంబు నీవంశసంభవరాజన్యులు నతి | 336 |
క. | ప్రాతఃకాలము సనియెడు, బాఁతిగ సంధ్యాదివిధులు పరిపాటిగ నీ | 337 |
క. | అని తనుఁ గౌశికముని మే, ల్కనుపంగా లేచి ప్రథమకాలవిధులు దీ | 338 |
క. | రాముఁడు మేచకజలద, శ్యాముఁడు సుగుణప్రభావసంయమివినుతి | 339 |
చ. | తరళతరంగరంగసముదగ్రము [1]విస్తృతవారిసైకత | 340 |
క. | సురుచిరసరిదురుకమలా, కరనిర్ఝరశిశిరసలిలకణగణయుతభా | 341 |
వ. | అలరుచు మునిజనంబులతోడం జనుచు. | 342 |
మ.స్ర. | ఘను లారాజన్యసూనుల్ గని రెదురఁ గృతాకాశగంగాపరిష్వం | 343 |
క. | కని రాముఁడు సంతోషం, బున విశ్వామిత్రుఁ జూచి పుణ్యప్రద యై | 344 |
క. | లోకజ్ఞ లోకహితముగ, లోకపవిత్ర యగునాకకలోకాపగ ము | 345 |
వ. | అనవుఁడుఁ గౌశికుం డి ట్లనియె. | 346 |
క. | కనకాద్రితనూభవ యై, తనరుమనోరమకుఁ దుహినధరణీధరనా | 347 |
క. | హిమవంతుఁడు లోకహితా, ర్థము తనయగ్రసుత గంగఁ దగ నమరుల కీ | 348 |
- ↑ విస్ఫురితాంబుసైకత