పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/66

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


వ.

కౌశికుం బూజించి నీవంశం బతిపుణ్యప్రకాశంబు నీవంశసంభవరాజన్యులు నతి
పుణ్యధనులు నీ వందఱకంటె మహాతపోధనుండవు పుణ్యగణ్యుండవు నీయగ్రజయై
నకౌశికి లోకపావని నదీవరేణ్య యనుచుం బ్రశంసింప సంతుష్టహృదయుం డగుచు
విశ్వామిత్రుండు నిద్రించి యస్తమితభానుండునుంబోలె నొప్పె రామచంద్రుండును
లక్ష్మణుండును విస్మితు లగుచు గాధిపుత్రు నగ్గించుచు శయనించి రంత మఱునాఁ
డు విశ్వామిత్రుండు ప్రభాతసమయంబున మేలుకొని కదిసి యుచితోక్తుల మెల్లన.

336


క.

ప్రాతఃకాలము సనియెడు, బాఁతిగ సంధ్యాదివిధులు పరిపాటిగ నీ
వాతతమతిఁ జేయుము యా, త్రాతత్పరబుద్ధి వగుము ధరణీనాథా.

337


క.

అని తనుఁ గౌశికముని మే, ల్కనుపంగా లేచి ప్రథమకాలవిధులు దీ
ర్చి నృపతనూజులు సంయమి, జనములకున్ మ్రొక్కి వేగ సనుచో నడుమన్.

338


క.

రాముఁడు మేచకజలద, శ్యాముఁడు సుగుణప్రభావసంయమివినుతి
స్తోముఁడు గిరిజాధిపనుత, నాముఁడు వాక్రుచ్చెఁ గుశికనందనుతోడన్.

339


చ.

తరళతరంగరంగసముదగ్రము [1]విస్తృతవారిసైకత
స్ఫురితము నత్యగాధజలపూర్ణము దీర్ఘతరప్రవాహస
త్వరమును నైనయీనదిని దాఁటెడిరే వది యెద్ది యంచుఁ బెం
పరుదుగ దాఁటి దూరపథ మర్ధదినంబున కేఁగి ముందఱన్.

340


క.

సురుచిరసరిదురుకమలా, కరనిర్ఝరశిశిరసలిలకణగణయుతభా
సురతరసరసిజకువలయ, పరిమళపరిమిళితమలయపవనము లొలయన్.

341


వ.

అలరుచు మునిజనంబులతోడం జనుచు.

342


మ.స్ర.

ఘను లారాజన్యసూనుల్ గని రెదురఁ గృతాకాశగంగాపరిష్వం
గను రంగత్తుంగభంగం గలితజలవిహంగన్ సదాశంభుసంగన్
మునిగేహోపాంతరంగన్ మురహరపదసంభూతపూతాంబుసంగన్
జనతాంహోభంగచంగన్ సగరనృపసుతస్వర్గసోపానగంగన్.

343


క.

కని రాముఁడు సంతోషం, బున విశ్వామిత్రుఁ జూచి పుణ్యప్రద యై
తనరెడుగంగ జగత్పా, వనజననక్రమము వినఁగవలయున్ మాకున్.

344


క.

లోకజ్ఞ లోకహితముగ, లోకపవిత్ర యగునాకకలోకాపగ ము
ల్లోకములఁ బాఱి జలనిధి, నేకరణిం గలిసె మాకు నెఱిఁగింపు తగన్.

345


వ.

అనవుఁడుఁ గౌశికుం డి ట్లనియె.

346


క.

కనకాద్రితనూభవ యై, తనరుమనోరమకుఁ దుహినధరణీధరనా
థునకును గంగయు నుమయును, ననునిరువురుసుతల వేడ్క నజుఁడు సృజించెన్.

347


క.

హిమవంతుఁడు లోకహితా, ర్థము తనయగ్రసుత గంగఁ దగ నమరుల కీ
నమరపథంబున నాసతి, యమరులతోఁ గూడ జనియె నమరావతికిన్.

348
  1. విస్ఫురితాంబుసైకత