| క. |
కావున నదితియు నేనును, దేవహితముఁ గోరుచున్న త్రిజగద్ధితమున్
వేవేగ సిద్ధిఁ బొందఁగఁ గావింపుము దేవదేవ కారుణ్యనిధీ.
| 278
|
| క. |
అని ప్రార్థన సేసిన వా, మనుఁ డై యదితి కుదయించి మఖ వేళ విరో
చనసుతుఁ డగుబలిపాలికిఁ, జని పుడమిఁ బదత్రయంబు సమ్మతి వేఁడెన్.
| 279
|
| చ. |
క్రమమున నిట్లు వేఁడికొని గ్రక్కున భూతల మెల్ల నేకవి
క్రమమున నాక్రమించి బలిఁ గట్టి యుదగ్రత నాజ్ఞ పెట్టి సొం
పమర జగత్త్రయంబు వశ మై చన నింద్రున కేల నిచ్చి లో
కములఁ ద్రివిక్రముం డనఁ బ్రకాశయశంబులఁ బొందె రాఘవా.
| 280
|
| క. |
ఇది సిద్ధాశ్రమ మని ముని, విదితంబుగఁ జెప్పె నాఁడు విశ్రుతపుణ్యా
స్పద మగునీయాశ్రమమున, సదమలమతి నేను దపము సలుపుదు నెపుడున్.
| 281
|
| క. |
పాపాత్ము లైనరక్కసు లేపున వచ్చెదరు వారి హింసింపుము ర
మ్మీపుణ్యాశ్రమమునకును, వే పోవుద మనుచుఁ బలికి వేడుకతోడన్.
| 282
|
| వ. |
చనిచని యమ్మునీశ్వరుండు నీహారంబుఁ బాసి పునర్వసునక్షత్రసమేతుం డైన
చంద్రుండునుం బోలె నాయాశ్రమంబు ప్రవేశించునెడ నచ్చటిమునులు విశ్వామి
త్రుం బొడగని యుబ్బున గంతులు వైచుచు నెదు రేఁగుదెంచి యర్హక్రమంబునం
బూజించి యంత రామలక్ష్మణుల నతిథిసత్కారంబుల నాదరింప నచట ముహూ
ర్తమాత్రంబు విశ్రమించి రప్పుడు రామలక్ష్మణులు ప్రాంజలు లగుచుఁ గౌశికుం
గనుంగొని మునివరేణ్యా మీ రిప్పు డిచట.
| 283
|
| క. |
దీక్షవహింపుఁడు మీమఖ, రక్ష యొనర్చెదము దుష్టరాక్షసభటులన్
శిక్షించెద మన నమ్ముని, దీక్షితుఁ డై నియతి నుండె దృఢతరనిష్ఠన్.
| 284
|
రాముఁడు మారీచాదులచేఁ జెడకుండఁ గౌశికునియాగంబుఁ గాచుట
| వ. |
ఆరాత్రి రాఘవులు సమాహితులై యుండి మఱునాఁడు ప్రభాతంబున సంధ్యా
దికృత్యంబులు సలిపి యగ్నిహోత్రంబు లాచరించుచున్న విశ్వామిత్రునకు నమ
స్కరించి మునీంద్రా యేకాలంబున రాక్షసులు ప్రచరింతు రెందాఁక యజ్ఞ
రక్ష సేయువార మనవుడు నమ్మాటలకు సంతోషించి యాసిద్ధాశ్రమవాసు లై
నమును లారాఘవులం గొనియాడి కౌశికుండు దీక్ష వహించి మౌనంబున నున్న
వాఁడు మీ రిమ్మునీశ్వరుని నిది మొదలుగా నాఱుదినంబులు సావధానుల రై కా
చి యుండుం డనిన నగుం గాక యని.
| 285
|
| క. |
నేత్రము లెప్పుడు మొగువక, ధాత్రీశు లధిజ్యచాపధరు లై విశ్వా
మిత్రునియాగము షడహో, రాత్రము రక్షించి రతిధురంధరలీలన్.
| 286
|
| వ. |
అంత నాఱవదివసంబున రాముండు లక్ష్మణుం గనుంగొని శరశరాసనసన్నద్ధుల
మై యేమఱక యుండుద మని యిరువురును యుద్ధోన్ముఖు లై యుండ నవ్విశ్వా
మిత్రుండు నిఖిలమంత్రతంత్రంబులను విధ్యుక్తక్రమంబున నాచరింపఁ గుశసమి
|
|
