| |
సిన నారక్కసి నేలఁ గూలి పడిఁ జచ్చెన్ భీమగాత్రంబుతోన్.
| 257
|
| క. |
ఘోరతరాకారముతో, ధారుణిఁ బడి యీల్గి యున్న తాటకఁ గని బృం
దారకయుతుఁ డై యింద్రుం డారాముని వినుతి చేసి యర్చించి తగన్.
| 258
|
| క. |
ఘనుఁ డగువిశ్వామిత్రుం, గనుఁ గొని [1]మన కిష్ట మైన కార్యము సేసెన్
జననీ రాముఁడు సంతస, మునఁ బొందితి మేము నీవు మునివర యింకన్.
| 259
|
విశ్వామిత్రుండు రామచంద్రునకు నానాస్త్ర్రశస్త్రాదు లిచ్చుట
| క. |
నీకుఁ గలయస్త్రశస్త్రము, లీకాకుత్స్థునకు నెమ్మి ని మ్మని దివిష
ల్లోకుఁడు నిజలోకమునకు, నాకౌశికుఁ బూజ చేసి యరిగెం బిదపన్.
| 260
|
| శా. |
సంధ్యాకాలము చేరఁగా నపుడు విశ్వామిత్రుఁ డాశ్చర్యసం
బంధ్యారూఢజయాఢ్యుఁ డైనరఘుభూపాలాగ్రణిన్ మానసా
వంధ్యప్రీతి శిరంబు మూరుకొని భాస్వద్వంశ యీరాత్రి నీ
వింధ్యారణ్యమునందు వర్తిలి తగన్ వెల్వెల్లగా వేగినన్.
| 261
|
| వ. |
మదీయాశ్రమంబునకుఁ [2]బోవుద మనిన రామలక్ష్మణులు సంతసించి ముక్తనిశా
టం బగునవ్వనంబున నారాత్రి వసియించి యంతం బ్రభాతం బైన రాజపుత్రుల
మేల్కొలిపి విహితానుష్ఠానంబు లాచరించి సస్మితముఖుం డై విశ్వామిత్రుండు
రామచంద్రుం జూచి నీవలన నెల్లదేవతలును దేవేంద్రుండును ఋషులును సం
తోషించిరి నీపరాక్రమం బొప్పు నీకు సురాసురగంధర్వయక్షరాక్షసగరు
డోరగాదులను మఱియు నానాశత్రురాజులం దృణలీల గెలువంజాలు దివ్యా
స్త్రశస్త్రంబు లిచ్చెద ననుచు దండచక్రంబును ధర్మచక్రంబును గాలచక్రంబు
ను విష్ణుచక్రంబును నైంద్రాస్త్రంబును వజ్రాస్త్రంబును శైవం బగుశూలంబు
ను బ్రహ్మశిరోస్త్రంబును నిషీకంబును బ్రహ్మాస్త్రంబును మోదకియు శిఖరిణియు
నను రెండుగదలును ధర్మపాశంబును గాలపాశంబును వరుణపాశంబును వారు
ణాస్త్రంబును శుష్కార్ద్రం బగునశనిద్వయంబును బినాకాస్త్రంబును నారాయ
ణాస్త్రంబును నాగ్నేయాస్త్రంబును శిఖరాస్త్రంబును వాయవ్యాస్త్రంబును బ్ర
థనాస్త్రంబును హయశిరోస్త్రంబును గ్రౌంచాస్త్రంబును శక్తియుగంబును గం
కాలంబును ముసలంబును గాపాలంబును గింకిణియు విద్యాధరాస్త్రంబును నంద
కాస్త్రంబును నసిరత్నంబును గాంధర్వాస్త్రంబును మోహనాస్త్రంబును బ్ర
స్వాపనప్రశమనంబులును ధర్షణశోషణసంతాపనవిలాపనమదనకాందర్పపైశా
చమోహనతామసంబులును సౌమనస్యంబును సంవర్తనంబును మౌసలంబును
సత్యా స్త్రంబును మాయాధరంబును సర్వమాయాదమనంబును దేజఃప్రభంబు
ను దేజోపకర్షణంబును సౌమ్యాస్త్రంబును ద్వాష్ట్రంబును సుదామనంబును గ
భస్త్యస్త్రంబును శీతేషువును మానవాస్త్రంబును గంకణంబును నను కామరూ
|
|
- ↑ మాహితమ యైనకార్యము
- ↑ బొదం డనిన
