పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/272

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


దొరఁగఁగ వెచ్చ నూర్చుచును దుఃఖపరంపర నిద్ర లేక తా
నొరలుచు లేచుచున్ వనట నొందుచుఁ గన్నులు సాము మూయుచుం
బొరిఁబొరిఁ దేఱి చూచుచును భూవిభుఁ డుండెను దుఃఖితాత్ముఁ డై.

375


వ.

ఉన్నయెడ లక్ష్మణుఁ డన్న కి ట్లనియె.

376


క.

శోకము సర్వార్థంబులఁ, బోకార్చును శోక మాత్మఁ బొందక ముదముం
జేకొని కృతకృత్యుఁడ వయి, కైకొను తేజంబు జయముఁ గడుధర్మంబున్.

377


చ.

ఉరుతరవిక్రమక్రమసముద్ధతిఁ గిట్టి సమస్తలోకము
ల్దిరుగఁగ వైవఁజాలు దవలీలను రక్కసుఁ డొక్కఁ డేఁడ నీ
కరయఁగఁ బంక్తికంఠుని సమస్తసుహృజ్జనపుత్రమిత్రసో
దరపరివారవర్గసహితంబుగఁ ద్రుంపుము కీర్తి వర్ధిలన్.

378


క.

నావుడు నతిపథ్యము లగు, నీవాక్యములకు మనంబు నిర్మల మై స
ద్భావముఁ బొందితి శోకముఁ, బో విడిచితి సంతసంబుఁ బొందితి వత్సా.

379


వ.

అనిన సౌమిత్రి తనయన్నను జూచి వర్షాకాలంబు వచ్చె శరత్కాలంబుదాఁక
సైఁచి దండెత్తి పోయి శత్రుని సాధింత మనిన నగుంగాక యని యనుజసమే
డై యగ్గిరి నుండె నంతఁ గతిపయదివసంబులలోన.

380

వర్షకాలవర్ణనము

మ.

ధృతశక్రాయుధ మింద్రగోపయుత మార్ద్రీభూతభూభాగ మూ
ర్జితవాఃపూర్ణసరస్తటాకతటినీశ్రేణీక మానందన
ర్తితకేకిప్రకరం బలక్షితదిశాదిత్యంబు నీలాంబుదా
వృతశైలౌఘము చాతకోత్సవము ప్రావృట్కాల మేపారఁగన్.

381


మ.

యమునద్గంగము కృష్ణభూమదిల మబ్జాక్షన్మనుష్యంబు నీ
లమహీధ్రన్నిఖిలాచలావలి తమాలద్భూజ మిందీవర
త్కుముదశ్రేణిపికద్విహంగము దమస్తోమద్గ్రహార్కప్రభా
సముదాయం బగుచుండె లోక మలఘుశ్యామాభ్రముల్ పర్వినన్.

382


క.

తనసుతుపగ నీఁగెడుకొఱ, కనిమిషనాయకుఁడు నిజశరాసనయుతుఁ డై
ఘనశరవర్షము గురిసెను, జనపతి యగు రాముఁ డాత్మ సంచల మందన్.

383


క.

దొరసినక్రొక్కారున భా, సురశాద్వలతలము లోలిఁ జూడఁగ నొప్పెన్
మరకతమణిగణములు భా, స్వరముగఁ దాఁపించి యున్నజగతియుఁ బోలెన్.

384


క.

అంతన్ రామక్షోణీ, కాంతుఁడు లక్ష్మణునితోఁ దగఁగ ని ట్లనియెన్
సంతసమున దంపతు ల, త్యంతరతుల్ సలుప నీరదాగమ మయ్యెన్.

385


క.

ఇనరుచుల సర్వరసములుఁ, బనుపడఁ దిగిచికొని గగనభామిని ధరియిం
చినయష్టమాసగర్భము, గనుపట్టె రసాయనంబు గనియెడువేళన్.

386


క.

ఘనమేఘంబులు వొదివిన, దినమునఁ దేజంబు దూలి దినకరుఁ డున్నాఁ