| దొరఁగఁగ వెచ్చ నూర్చుచును దుఃఖపరంపర నిద్ర లేక తా | 375 |
వ. | ఉన్నయెడ లక్ష్మణుఁ డన్న కి ట్లనియె. | 376 |
క. | శోకము సర్వార్థంబులఁ, బోకార్చును శోక మాత్మఁ బొందక ముదముం | 377 |
చ. | ఉరుతరవిక్రమక్రమసముద్ధతిఁ గిట్టి సమస్తలోకము | 378 |
క. | నావుడు నతిపథ్యము లగు, నీవాక్యములకు మనంబు నిర్మల మై స | 379 |
వ. | అనిన సౌమిత్రి తనయన్నను జూచి వర్షాకాలంబు వచ్చె శరత్కాలంబుదాఁక | 380 |
వర్షకాలవర్ణనము
మ. | ధృతశక్రాయుధ మింద్రగోపయుత మార్ద్రీభూతభూభాగ మూ | 381 |
మ. | యమునద్గంగము కృష్ణభూమదిల మబ్జాక్షన్మనుష్యంబు నీ | 382 |
క. | తనసుతుపగ నీఁగెడుకొఱ, కనిమిషనాయకుఁడు నిజశరాసనయుతుఁ డై | 383 |
క. | దొరసినక్రొక్కారున భా, సురశాద్వలతలము లోలిఁ జూడఁగ నొప్పెన్ | 384 |
క. | అంతన్ రామక్షోణీ, కాంతుఁడు లక్ష్మణునితోఁ దగఁగ ని ట్లనియెన్ | 385 |
క. | ఇనరుచుల సర్వరసములుఁ, బనుపడఁ దిగిచికొని గగనభామిని ధరియిం | 386 |
క. | ఘనమేఘంబులు వొదివిన, దినమునఁ దేజంబు దూలి దినకరుఁ డున్నాఁ | |