| వ. | అని విలపించి రామచంద్రు నుద్దేశించి తార యి ట్లనియె. | 296 |
తార రాఘవుని శపియించుట
| మ. | పరుతోఁ బోరఁగఁ బొంచి నావిభునిఁ జంపం బాడియే నీకు లా | 297 |
| క. | వనమున వన్యాశను లయి, యొనరఁగ మనువారి రామ యూరక చంపం | 298 |
| తే. | ఇత్తెఱఁగు దోష మగుట నీ వెఱుఁగకునికి, వాలిపాలియభాగ్యంబు వాలిపత్ని | 299 |
| క. | నరవర యాకులకొఱకు, న్వరఫలయుతచూతతరువు నఱకఁగ నగునే | 300 |
| ఉ. | అక్కట నీవు వానరసహాయము గోరిన వాలి పంపఁడే | 301 |
| క. | పోలఁ బతివ్రతఁ గావున, నోలిం బొలియన్ శపింప నోపుదు నీ వి | 302 |
| చ. | నరవర యి ట్లకారణమ నాపతిఁ జంపితి గాన యీవు బం | 303 |
| వ. | అట్లు శపియించి దుఃఖించుచు నేలంబడి పొరలి యేడ్చుచు బహుప్రకారంబుల. | 304 |
| చ. | అడలుచుఁ దార వాలిశిర మంకమునం దిడి చూడ్కి బాష్పముల్ | 305 |
| వ. | అప్పు డధికదుఃఖితుం డై వాలి ప్రాణాంతకరం బైన వేదన సహింప లేక పరుష | 306 |
| క. | శమమును దానము ధర్మము, క్షమయును బటువిక్రమంబు సత్యంబును శీ | 307 |
| వ. | వనమృగంబు లగుమా కీగుణంబులు వలదు గాని మీబోఁటి రాజులకు వలవదె | |
