|
గొని విజయంబుతోఁ బురికిఁ గోరిక లారఁగ వేగ వచ్చెదన్.
| 215
|
చ. |
మనమునఁ జింత నొందకయ మానముతోఁ జను తార నీవు నీ
వనితలు నన్న వందురుచు వాలినిఁ గౌగిటఁ జేర్చి కూర్మి నిం
చినమదితోఁ బ్రదక్షిణము చేసి నిజేశ్వరు గెల్వు మంచు దీ
వన లిడుచున్ గృహంబునకు భామలుఁ దానును నేఁగె నయ్యెడన్.
| 216
|
వ. |
అతికుపితమానసుం డగుచుఁ గిష్కింధానగరంబు వెడలి యధికసంరంభంబున.
| 217
|
శా. |
క్రూరవ్యాళముఁబోలె దీర్ఘభయదక్రోధోగ్రనిశ్శ్వాసముల్
ధీరోదగ్రతఁ బుచ్చుచున్ రిపుఁ గనక దిక్కుల్ పరీక్షించుచున్
దూరాగ్రస్థలిఁ గాంచె వాలి కనదత్యుగ్రాగ్నితేజున్ మహో
దారున్ సంగరవిక్రమోన్నమితరుంద్రగ్రీవు సుగ్రీవునిన్.
| 218
|
చ. |
అటు పొడగాంచి గాఢముగ నర్కజుఁ జూచుచు భూరిముష్టి యు
ద్భటగతి నెత్తికొం చరిగి పైఁ బఱతేరఁగ భానుసూనుఁడుం
బటుబలశాలి వాలిఁ గని బంధురముష్టి ప్రచండభంగి ముం
దటఁ గనుపట్ట నెత్తికొని తద్దయు బల్విడి జేరె నేపునన్.
| 219
|
వాలిసుగ్రీవుల ద్వితీయయుద్ధము
క. |
తనపయి నినజుం డురవడిఁ, జనుదేరఁగఁ జూచి వాలి చండక్రోధం
బున నోరి దురాత్ముఁడ యీ, ఘనతరముష్టి నినుఁ జంపుఁ గడువడి ననుడున్.
| 220
|
క. |
అలుకన్ వాలిఁ గనుంగొని, జలజాప్రతసుతుండు వృక్షచర నీప్రాణం
బులు గొను వడి నీపిడికిలి, బలువడి నీనెత్తిమీఁదఁ బడియెడు ననినన్.
| 221
|
మ. |
పిడు గత్యుద్ధతిఁ దాఁకు నిర్భరముగాఁ బెన్ముష్టి నవ్వాలి బల్
విడి సుగ్రీవునిపెన్నురంబు వొడిచెన్ వేదూలి భగ్నాంగుఁ డై
యొడ లెల్లన్ రుధిరంబునం గడియ రక్తద్గారముల్ సేయుచుం
గడుఘోరంబుగ నుండె ధాతుజలసిక్తస్థూలశైలాకృతిన్.
| 222
|
క. |
అసమునఁ భానుజుఁ డాగ్రహ, మెసఁగఁగ నొకసాలవృక్ష మేపునఁ గొని య
య్యసమబలశాలి వాలిని, వస మఱి వసుధఁ బడ వీఁక వక్షము వ్రేసెన్.
| 224
|
వ. |
ఇట్లు సాలతాడనంబున వివశుం డై యొక్కముహూర్తంబునకుం దేఱి యధిక
కోపంబున యుగాంతాగ్నియుంబోలె మండుచు నెగసి వచ్చి సుగ్రీవుతోఁ దలఁ
పడియె నప్పు డయ్యిరువురును.
| 225
|
క. |
సరి బాహాబాహిని ని, ర్భరముష్టీముష్టి మఱియుఁ బాణీపాణిం
జరణాచరణి నఖానఖి, నురుదంతాదంతిఁ బోరి రుగ్రాకృతులై.
| 226
|
వ. |
మఱియు నవ్వాలీసుగ్రీవులు సుపర్ణానిలబలవేగులు నితరేతరవిక్రమాక్రాంతు ల
ఘోరాకారులు నై బుధశుక్రులుంబోలెఁ బోరుచుండ నప్పు డవ్వాలిచేత బల
|
|