పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/243

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


డెక్కడ నుండు వాఁడు ప్లవగేశ్వర చెప్పుము నాకు నాఖలున్
వ్రక్కలు సేసెదం దనువు వ్రచ్చెద నమ్ముల గ్రుచ్చెదం దల
ల్చెక్కెద నుక్కడంచి విదళించెద నొంచెద సంహరించెదన్.

67


వ.

అనవుడు సుగ్రీవుండు ప్రాంజలి యై రాముని కిట్లనియె.

68


మ.

జనపాలాగ్రణి శోకము విడువు ముత్సాహంబుతో జానకిం
గొనిరా యత్నము సేసెద సకలరక్షోవీరులం బంక్తివ
క్త్రునిఁ జక్కాడి భవత్పరాక్రమసుకీర్తుల్ వృద్ధిఁ బొందింపు మే
వినయప్రాంజలి నై సఖిత్వగతి నావేశించి ప్రార్థించెదన్.

69


చ.

ఉరుతరదుస్తరవ్యసన మొందినఁ బ్రాణభయంబుఁ బొందినన్
సురుచిరబుద్ధిసంయుతుఁడు శోకముఁ బొందఁడు దుఃఖపుంజముల్
బెరసిన నజ్ఞుఁ డెంతయును భీతి మునుంగును శోకవారిధి
న్భర మధికంబుగాఁ గలుగు నావ పయోధి మునుంగుకైవడిన్.

70


క.

శోకము సుఖముం జెఱుచును, శోకము తేజంబు నడచు శోకము బుద్ధిం
బోకార్చుఁ గాన దాలిమిఁ, గైకొని శోకంబు విడువఁగావలయు నృపా.

71


క.

జనవర వయస్యభావం, బున నీ కింతయును హితముఁ బొందిం చెద మ
న్నన నిన్నుఁ జూచి నాప్రా, ర్థన గైకొని శోక ముడుగు తగ నీ వనినన్.

72


క.

ఉరుబాష్పపూరముల నం, బరమున మార్జనము సేసి ప్రమదస్థితిభా
సురుఁ డగుచును సుగ్రీవునిఁ, బరిరంభణకేళిఁ దేల్చి పరమప్రీతిన్.

73


చ.

అనుమతి నెయ్యుఁడున్ హితుఁడు నైనవయస్యుఁడు సేయుకృత్యముల్
పొనరఁగఁ జేసి తీవు నినుఁ బోలెడు బంధుఁడు మాకు నిప్పు డెం
దును బరికింపఁగాఁ గలఁడె దుఃఖముఁ బాసితి నీహితోక్తుల
న్మనము గలంకదేఱె బ్రమ నస్థితి నెమ్మదిలోనఁ బొంగితిన్.

74


క.

మన మేవెరవున ధాత్రీ, తనయన్ వెదకుదము ఖలుని దశకంఠుని నే
యనువునఁ జని నిర్జింతము, మన మారఁగ నాకుఁ దెల్పు మర్కటవీరా.

75


క.

నీకుం గోరిక యెయ్యది, యాకోరిక సేయ నిక్క మగుశపథంబుం
గైకొని చేసెద ననవుడు, నాకపినాథుండుఁ గపులు హర్షించి రొగిన్.

76


క.

అంతట సుగ్రీవుఁడు మది, నెంతయు సంతోష మొంది యిమ్ముగ రఘుభూ
కాంతుఁడు నను రాజ్యశ్రీ, మంతునిఁ జేయు నని తలంచి మఱి రామునితోన్.

77


క.

నీవును నేనును గూడిన, దేవేశ్వరు రాజ్య మైనఁదృణలీలఁ గొనం
గావచ్చు ననిన నిజసం, భావితరాజ్యములు వోలఁ బడయుట యరుదే.

78


క.

వెలయఁగ నీతోఁ జెలిమిం, గలయుట నమరులకు నేను గ్రాహ్యుఁడ నైతిన్
వలసినబంధువ్రాతం, బులకు వయస్యులకుఁ జాలఁ బూజ్యుఁడ నైతిన్.

79


క.

నను నేన చెప్పనేరను, జనవర నీ కేను దగినసఖుఁడ నగుట భూ