| బరుసము లాడకుఁ డెవ్వరు, పరఁగఁగఁ గొలువుండు కదిసి పలుకుఁడు ప్రియముల్. | 181 |
వ. | అని పలుక నాత్రిజటయు సీత నంతఃపురంబులోనికిం గొనిపోయె నప్పుడు రావ | 182 |
క. | సమరమున సకలరాక్షస, సముదాయముఁ గడిమిఁ ద్రుంచి సర్వజనస్థా | 183 |
శా. | ఆకూటవ్రతతాపసుం గలనఁ బాయం ద్రుంచునందాఁకఁ జి | 184 |
వ. | మీ బలంబు లెఱుంగుదు మీ రింక జనస్థానంబున కరిగి నాపగ దీర్చి యచట | 185 |
క. | అంతం గృతకృత్యుం డై, సంతోషముఁ బొంది రాక్షకసవరేణ్యుఁడు భూ | 186 |
ఉ. | మున్ను లతాంగిఁ బెట్టినసమున్నతగేహము సొచ్చి యచ్చటం | 187 |
తే. | భయదరాక్షసభామలు బలసి కొల్వ | 188 |
సీ. | హాటకప్రాసాదహర్మ్యసంకులమును, భామాసహస్రవిభ్రాజితంబు | 189 |
క. | ఇవె నాదివ్యాంబరతతు, లివె నావరభూషణంబు లివె నారంగ | 190 |