పుట:భాగవతము - ఏకాదశస్కంధము (హరిభట్టు).pdf/77

ఏకాదశస్కంధము

77

⁠

మధ్యంబందును, వర్షాకాలంబున వర్షంబులయందును, శిశిరంబునఁ గంఠదఘ్నసలిలంబులయందును దపము సేయుచుఁ జాతుర్మాస్యా దులయందుఁ గాలపక్వపదార్థంబు లనుభవించుచు నాత్మారోపి తాగ్నిసమేతుండై నఖఛ్ఛేదనంబు పరిత్యజించి యనిందితగృహం బుల యందు భిక్షాటనంబు సేయుచు, దృష్టిపూతం బగు మార్గంబున గమనం బాచరింపుచు, వస్త్రపూతజలపానంబు సేయుచు, సత్య పూతం బగు వచనంబులు పల్కుచు, రిపుషడ్వర్గజయంబు గల్గి, విర క్తుండై , యేకాంతసమాసీనుండై, మదాకృతిధ్యానసుఖం బెఱింగి, యెఱుకి గలిగియును బాలుని చందంబునఁ గ్రీడించుచు, గుశలుం డయ్యును జడునిమాడ్కి సంచరించుచు, జ్ఞానంబు గల్గియు నున్మత్తుని రీతిఁ బ్రవర్తించుచుఁ బాషండసంగమంబు పరిత్యజించి, పశువు క్రమంబునఁ బరులయందు వైరంబు సేయక ప్రాణధారణ మాత్రంబు నీరసాహారంబు భుజియింపుచు, దుఃఖోదకంబు లైన కామంబులయందు సంజాతవైరాగ్యుండై, గురుసేవాపరిజ్ఞాన తత్త్వసారుండై, మద్భక్తిసంయుక్తుండై మోక్షమార్గంబు చింతిం చుచు వర్తింపవలయు.

⁠ 306

క.⁠

ఆ యతివరుఁ డీ జగమును మాయారూపం బటంచు మదిఁ దలఁచుచు న న్యాయంబు విడిచి దేహ మ పాయం బని యెఱుఁగవలయు బ్రహ్మవిధిజ్ఞా.

⁠ 307

క.⁠

జ్ఞానం బెక్కువ నరునకు జ్ఞానంబున ముక్తి గలుగు జ్ఞానముచే దు ర్జ్ఞానంబు మాసిపోవును జ్ఞానంబునఁ గీడు గలదె జగములలోనన్.

⁠ 308