మరియు యోగంబునకు నష్టాదశధారణావిశేషంబులు గలవు.
అం దెనిమిది మత్ప్రధానంబులై గుణహేతువు లగు, అణిమయు,
మహిమయు, లఘిమయు, నింద్రియప్రాప్తియు, శ్రుతదృష్టంబుల
యందుఁ బ్రకాశమగు శక్తియుఁ బ్రేరణంబు నీశత్వంబు ననాఁ బరగు
నీ యెనిమిదియును యోగసిద్ధకారణంబు లని యోగశాస్త్రజ్ఞులు
చెప్పుదురు. ఇంద్రియంబుల స్వేచ్ఛావిహారంబు మాన్చి, మనంబు
నం గూర్చి, మనంబు నాత్మయందుఁ దగులం జేసి యాత్మ నాత్మ
తోఁ గూర్చి బ్రహ్మమార్గంబున శరీరత్యాగంబు సేయవలయు.
యోగసిద్ధిపారగుఁడైన మానవోత్తమునకు నితరధర్మానుసంధానం
బు వలదు. తొల్లి కురుపాండవయుద్ధానంతరమున భీష్ముండు శరతల్ప
గతుండై యోగధారణారూపం బడిగిన నతనికి నేఁ జెప్పిన రూప
లక్షణంబు చెప్పెద. చరాచరరూపంబైన జగంబులందుఁ దదాకా
రంబు దాల్చి భూతంబులయం దాధారభూతంబై సూక్ష్మంబుల
యందు జీవుండును, దుర్జయంబులయందు మనువును, దేవర్షుల
యందు నారదుండును, ధేనుగణంబులయందుఁ గామధేనువును,
సిద్ధులయందుఁ గపిలుండును, బతగంబులయందు సుపర్ణుండును,
బ్రహ్మలయందు దక్షుండును, పితృగణంబులయం దర్యముండును,
