పుట:భాగవతము - ఏకాదశస్కంధము (హరిభట్టు).pdf/55

ఏకాదశస్కంధము

55

సీ.⁠

ఒకనాఁడు ధరణిలో నొకవిప్రకన్యక         కౌతుకంబున నింటి కావలుండి బంధువు లేతేర భక్తితో వారల         కతిముదంబునఁ పాద్య మర్ఘ్య మొసఁగి తద్భోజనార్థమై [1]తతి రాజనంబులు         వరుస దంపఁగ శంఖవలయపంక్తి ఘల్లుఘల్లని మ్రోయఁ గడుసిగ్గుపడిఁ జేత         నొకటి నిల్వఁగఁ వైచియున్నదాని

⁠

గీ.⁠

వరుసతో నొక్కటొకటి పోవంగఁ జేసి నంత నొరయిక లేనిచో నారవంబు లణఁగిపోయిన సంతోష మగ్గలింప దంచె రాజనములు బాల ధన్యశీల.

⁠ 235

ఆ.⁠

ఆ కుమారికంకణాళి చందంబునఁ బెక్కుయుతులుఁగూడ బెనఁగు జగడ మొక్కఁడైన మాట లుడిగి నిశ్చలచిత్త సహితుఁ డగుచు బొందు సత్పదంబు.

⁠ 236

మ.⁠

శరకారుండు శరంబుమీఁద నిజదృక్స్వాంతంబు లేకంబుగా నెఱి సంధించి దదేకనిష్ఠుఁ డగుచున్ వీక్షింపుచో ముందఱన్ తురగంబెక్కినరాజు గాంచినక్రియన్ దోరంబుగా యోగి బా హ్యరుచిజ్ఞానము[2] మాని చేర్పవలయున్ యజ్ఞేశుపై జిత్తమున్.

⁠ 237

1. తతి=ఈశబ్ద మిచ్చట రహస్యము లేక యేకాంతము అనునర్థమునఁ బ్రయుక్తము—మూలములో:-
   తేషామభ్యవహారార్థం శాలీన్ రహసి పార్థివ। అవఘ్నంత్యాః ప్రకోష్ఠన్థాశ్చక్రుశ్శం ఖాఃస్వనం మహత్.
2. పాఠాంతరము— రౌతు. కాని 'రాజు' పాఠము యుక్తమని తోఁచెడిని- మూలములో
   యథేషు కారో నృపతిం ప్రజంత మిషౌ గతాత్మో న దదర్శపార్శ్వే.