పుట:భాగవతము - ఏకాదశస్కంధము (హరిభట్టు).pdf/26

26

ఏకాదశస్కంధము

⁠

గుణంబులు సన్నుతింప బ్రహ్మరుద్రాదులుగాని మదీయవాచాగోచరంబు గాదు. మావలని యపరాధంబులు సహింపవలయునని దండప్రణామ పూర్వకంబుగా సన్నుతించి సమ్ముఖంబున నిలిచి యున్నసమయంబున.

⁠ 102

క.⁠

ఆ మునివరుఁడు సృజించెను కామినులను నూరురోట్ల ఘనభూషణులన్ ఆ మానినులను జూచిరి వేమఱు సురలోకసతులు విస్మయయుతులై.

⁠ 103

వ.⁠

ఇట్లు నారాయణమునీంద్రుఁడు నిజశరీరంబు వలనఁ గాంతల సృజించి యంత.

⁠ 104

గీ.⁠

వీరిలోన నొక్క నారీశిరోమణి బొదుపుమీర దొడొక పొండటంచు సొరిది నమ్రులైన సుకలోకకాంతల కానతిచ్చె మునివరాగ్రవరుఁడు.

⁠ 105

వ.⁠

అని మునీశ్వరుఁ డివ్విధంబున నానతిచ్చిన దేవతలా వనిత సతులందు మిక్కిలి వర్ణితంబగు నూర్వశింగొని దివంబున కేగి యీకథ గోత్రభేదను పెద్ద కొల్వునఁ దగ న్వినిపింపఁ జిత్తములోన నింద్రుఁడు బెగ్గిలెన్.

⁠ 106

క.⁠

ఈ నారాయణ చరితం బేనరుఁడు పఠించు నాతఁ డిహలోకమునన్ మానిత సంపత్సహితుం డౌ నరహరి పదముఁ జేరు నటమీఁదఁ దగన్.

⁠ 107

సీ.⁠

పరమహంసుని స్వరూపంబున ఋషుభుని         కాత్మయోగముఁ జెప్పి యచ్యుతుండు ధారుణిలో జగద్భారావతరణంబు

⁠