ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
వరుడు:- 47. నీవు నాసఖురాలవు కమ్ము. నేను నీకు సఖుడ నయ్యెదను. మనసఖ్య మెప్పుడును భంగము నొందకుండునుగాక!
వధువు:- 48. నీవు నాసఖుడవుకమ్ము. నేను నీకు సఖురాలనయ్యెదను. మనసఖ్య మెప్పుడును భంగము నొందకుండునుగాక!
ప్రార్థన.
వధూవరులు:- 49. ఓయీశ్వరా! ఈప్రతిజ్ఞలను పరిపాలించుటయందు మాకు సహాయుడవు కమ్ము.
సప్తపది.
[ఒక్కొక్క పాదము వెట్టునప్పుడు భర్త యొక్కొక యుపదేశము చేయవలెను.]
వరుడు:- 1. ఈశ్వరలాభముకొఱకు మొదటియడుగును పెట్టుము. ఇట్లు నన్ననుసరించుదానవుకమ్ము.
47. నఖీభవ త్వం నను తే భవామి
సఖా, ప్రభిద్యేత నసఖ్య మావయో:
48. సఖాభవత్వం నను తే భవామి
సఖీ, ప్రభిద్యేత న సఖ్య మావయో:
49. రక్షణోస్యా: ప్రతిజ్ఞాయా: సహాయోభవమేప్రభో.
వరుడు:- 1. ఓం. ఈశే ఏకవదీ భవ. సా మా మనువ్రతా భవ.
