పుట:బ్రహ్మోత్తరఖండము (శ్రీధరమల్లె వేంకటరామార్యుఁడు).pdf/87

80

బ్రహ్మోత్తరఖండము

క.⁠

సదమల మగునీచరితముఁ జదివిన వ్రాసినను వినిన జనములు బహుసం పద లనుభవించి శాంకర పదమున వసియింతు రెపుడు భద్రాత్మకులై.

⁠ 163

క.⁠

శివుఁడే దేవుఁడు జీవుఁడు శివుఁడే బంధుఁడు గురుండు శివుఁడే పరుఁడున్ శివుఁడే రక్షకుఁ డరయఁగ శివుఁడే తారకుఁడు సకలజీవులకెల్లన్.

⁠ 164

ఆ.⁠

శివున కర్పితముగఁ జేసినధర్మంబు స్నానదానయుగము జపము తపము గొంచె మైన నదియు కోటిశతాధిక గుణిత మగుచు మిగులఁ గోర్కు లొసఁగు.

⁠ 165

ఆ.⁠

సిద్ధభక్తితోడ శివున కర్పించిన పత్రపుష్పమూలఫలజలాదు లల్పమైన నది యనల్పఫలం బిచ్చు సంశయంబు వలదు సత్య మరయ.

⁠ 166

క.⁠

తనసుతునందు సుపార్జిత ధనమందును గలుగుప్రీతిఁ దనరఁగ శివపూ జన మాచరించువారల కనిశము నిష్టార్థసిద్ధి యగు టబ్బురమే?

⁠ 167

సీ.⁠

శంభుఁ బూజించుహస్తంబు హస్తంబులు           శితికంఠుకథ విన్నశ్రుతులు శ్రుతులు శివవందనము చేయుశీర్షంబు శీర్షంబు           ప్రమథేశుఁ గీర్తించురసన రసన

⁠