పుట:బ్రహ్మోత్తరఖండము (శ్రీధరమల్లె వేంకటరామార్యుఁడు).pdf/80

ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

73


తే.

యిది విచిత్రం బటంచు నా మదికిఁ దోఁచె
దీనికలరూపు జెప్పి సందేహ ముడుపు
మనుచుఁ బ్రార్థించి యడిగిన నాత్మమహిషి
యగుకుముద్వతితో నిట్టు లనియె విభుఁడు.

127


క.

విను నే పూర్వభవంబున
మును పంపానగరమందు ముదము దలిర్పన్
శునకము నై చరియింపుదు
ననిశంబును క్షున్నివారణాసక్తమతిన్.

128


క.

ప్రతిగృహము నెపుడు దిరుగుచు
నతిశయజనభుక్తశేష మాతురమతినై
గతుకుచు వీథుల నుండుచుఁ
గతిపయసంవత్సరములు గడపితి నచటన్.

129


తే.

అంత నొకమాసశివరాత్రియందుఁ బౌరు
లాశ్రితావసుఁ డగు విరూపాక్షుగుడికి
నరిగి యమృతాభిషేకంబు లాచరించి
దీపమాలిక లొసఁగిరి తేజ మెసఁగ

130


క.

దిక్కులఁ గల సకలజనుల్
మక్కువతో నరిగి దీపమాలిక లొసఁగన్
ముక్కంటిభవన మప్పుడు
చుక్కలమండలమురీతి శోభిల్లెఁ గడున్.

131


వ.

ఇ ట్లున్నసమయంబున.

132


మ.

బలిపీఠస్థిత మైనతత్కబళమున్ భక్షింపఁగాఁ బోయి ని
శ్చలతేజంబున నుండుదీపవితతుల్ సంప్రీతి నీక్షింపుచున్.