పుట:బ్రహ్మోత్తరఖండము (శ్రీధరమల్లె వేంకటరామార్యుఁడు).pdf/57

50

బ్రహ్మోత్తరఖండము

వ.⁠

అంత.

⁠ 20

సీ.⁠

గురుశాపమునఁ జేసి ఘోరరూపముఁ దాల్చి           క్రూరుఁడై నిజరాజ్యదూరుఁ డగుచుఁ గలుషభావముఁ జెంది కల్మాషపాదుండు           గహనంబుఁ జేరి నిష్కరుణుఁ డగుచు మృగపక్షిపశువులాదిగ జంతువులఁ బట్టి           సమయించి వానిమాంసమును దినుచుఁ గాలంబుఁ గడుపుచుఁ గఠినత్వమున నుండి           యొకనాఁడు క్షుత్తుచే నోర్వలేక

⁠

తే.⁠

యశన మొక్కింత నేమియు నమరకున్న నొక్కచో విప్రమిథునంబు నొప్పఁ గాంచి యడ్డముగ వచ్చి తత్సతి యఱచుచుండఁ గినుక నాద్విజుఁ బట్టి భక్షించె నపుడు.

⁠ 21

క.⁠

తదనంతరమునఁ దత్సతి మదయంతీరమణు దనుజమానవనాథున్ మదమత్తుని గనుఁగొని తా నదయత శోకాభితప్తయై యిట్లనియెన్.

⁠ 22

పంచచామరము.⁠

తపస్సమాధిఁ జెందియున్న తాపసేంద్రు మత్పతిం గృపావిహీనబుద్ధిఁ బట్టి మ్రింగి తీవు గావునన్ నృపాధమా భవత్సతిం బరిగ్రహించునంతటన్ వ్య పేతజీవితుండ వౌదు వంచు నిచ్చె శాపమున్.

⁠ 23

వ.⁠

ఇట్లు కల్మాషపాదునకు భూసురాంగన శాపం బిచ్చి పతి శల్యంబులతోడన హుతాశనదగ్ధయై దివంబునకుఁ జనియె

⁠