పుట:బ్రహ్మోత్తరఖండము (శ్రీధరమల్లె వేంకటరామార్యుఁడు).pdf/318

పంచమాశ్వాసము

311

⁠

నీకుమారతిలక మెట్లు నీకు జనించెఁ దెలియఁ బలుకవలయు దీనివిధము.

⁠ 165

క.⁠

అని పరిహాసముగాఁ బలి కిన విప్రునివాక్య మాలకింపుచు లజ్జా వనతాస్య యగుచు నప్పుడు వనితామణి యూరకుండె వచనరహితయై.

⁠ 166

సీ.⁠

ఇవ్విధంబున నుండి యెలనాఁగ యొక్కింత         తడవు విచారించి ధైర్యమూఁది యాభూమిసురున కి ట్లని పల్కె నప్పు డో         యనఘ నీ విట్లు న న్నడుగ నేల నను నీ వెఱుంగుదు నిను నే నెఱుంగుదు         మనల కిర్వురకును మనసు సాక్షి సంతతం బగుస్వప్నసమయంబునందుల         నన్యోన్యసౌహార్ద మలరుచుండ

⁠

తే.⁠

నుదయమందెను శారదేయుం డనంగ ధీరుఁ డితఁ డని సర్వంబుఁ దెలియఁబల్కి తద్వ్రతఫలంబులోన నర్ధం బొసంగి నిజతనూభవు నిచ్చె నాద్విజున కపుడు.

⁠ 167

ఉ.⁠

భూసురశేఖరుండు నిజపుత్త్రకుఁ గౌఁగిట గారవించి సం త్రాసములేక దానితలిదండ్రులచేత ననుజ్ఞ గాంచి సో త్ప్రాసము మీర ధాతృలిఖితంబు యథాస్థితిఁ దప్పకుండఁగా నాసతిఁ జెట్టఁబట్టుకొని యాత్మపురంబున కేఁగె లీలతోన్.

⁠ 168

మత్తకోకిల.⁠

ఇత్తెఱంగున నద్ధరామరుఁ డింటికిం జనుదెంచి య

⁠