పుట:బ్రహ్మోత్తరఖండము (శ్రీధరమల్లె వేంకటరామార్యుఁడు).pdf/270

చతుర్థాశ్వాసము

263

సీ.⁠

అని పల్కుచున్నయయ్యవనీశువాక్యంబు        లాలించి బ్రాహ్మణుం డనియె మరల బ్రహ్మహత్యయు సురాపానంబు గురువధూ        పరతయుం గనకాపహరణ మనెడి యఖిలాఘములకుఁ బ్రాయశ్చిత్త మొనరించుఁ        బూని మదీయతపోబలంబు పారదారికవృత్తి పాపం బనఁగ నెంత        నిమిషమాత్రంబున సమసిపోదె

⁠

తే.⁠

కాన మఱుమాట లాడక ఘనత మీఱ నీసతీమణి నిపు డిమ్ము నిశ్చయముగ నట్లు గాకున్న శరణార్థులైనవారిఁ బ్రోవనేరని కలుషంబు పొందు నిన్ను.

⁠ 288

వ.⁠

అని యివ్విధంబునఁ బరుషాక్షరంబులుగాఁ బలికిన బ్రాహ్మ ణుని భాషణంబు లాకర్ణించి పాపభయంబునకు వెఱచి యన్నరేంద్రుఁడు దనమనంబున ధైర్యం బవలంబించి యి ట్లని వితర్కించె.

⁠ 289

ఆ.⁠

పాప మెడలిపోవ బ్రాహ్మణోత్తమునకు మద్వధూటి కీర్తిమాల నొసఁగి యపయశంబు దొలఁగ నగ్నిఁ బ్రవేశింతు ననుచు నిశ్చయించె నాక్షణంబ.

⁠ 290

క.⁠

స్నానాదికవిహితాను ష్ఠానంబు లొనర్చి మానసమునందు గురు ధ్యానముఁ జేయుచు బహువిధ దానము లొనరించె నపుడు దద్దయుఁ బ్రీతిన్.

⁠ 291