పుట:బ్రహ్మోత్తరఖండము (శ్రీధరమల్లె వేంకటరామార్యుఁడు).pdf/208

చతుర్థాశ్వాసము

201

⁠

బాటతలంబున వెలసిన పేటఁ బ్రవేశించె నపుడు ప్రియము దలిర్పన్.

⁠ 30

సీ.⁠

ఆవైశ్యపురమున కధినాథుఁడై యుండు         పద్మాకరుం డనుభద్రయశుఁడు గురుకృషివాణిజ్యగోరక్షణరతుండు         ధనవంతుఁ డత్యంతధార్మికుండు అతనిమందిరదాసి యరుదెంచి యారాజ్ఞి         నీక్షించి యడిగె నీ వెవ్వరనుచు నడిగినయింతితో నారాజమహిషియుఁ        దనదువృత్తాంత మంతయు వచించె

⁠

తే.⁠

నంత నావార్త యాలేమ యరసి వచ్చి సంభ్రమము దోఁపఁగా నిజస్వామితోడ విన్నవించిన నతఁడు సవిస్మయముగ నావధూమణి రప్పించి యాదరించి.

⁠ 31

క.⁠

తనవృత్తాంతం బడిగిన విని యాసతి దనకు సవతి విష మొసఁగుటయుం దనబాలకునియవస్థయుఁ దనదుపరిత్యాగమును యథాస్థితిఁ జెప్పెన్.

⁠ 32

తే.⁠

అంత నారాజ్ఞివచనంబు లాలకించి యావణిక్పతి దనమది నహహ యెంత కష్టమొందె నటంచును గాఢచింత నొంది తలయూఁచి కారుణ్యయుక్తుడగుచు.

⁠ 33

ఉ.⁠

అమ్మదిరేక్షణ న్నిజగృహాంతికసీమ రహస్య మైనగే హమ్మున నుంచి దివ్యశయనాసనభోజనపానవస్త్రమా

⁠