పుట:బ్రహ్మోత్తరఖండము (శ్రీధరమల్లె వేంకటరామార్యుఁడు).pdf/142

ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

135


బుష్పవాటికలలోఁ బొలుపొంద విహరించుఁ
         బంతంబు మెఱసి చేబంతులాడు


తే.

దాయముల నాడు నోమనకాయ లాడుఁ
బాటలను బాడు బెరిగాయ లాట లాడు
మున్ను మున్నుగ డాగురుమూఁత లాడు
నాసుశీల జగన్మోహనాంగి యగుచు.

31


వ.

ఇవ్విధంబున నారాజకన్యక బాల్యక్రీడావినోదంబులం
గొంతకాలంబు గడపి పంచమవర్షంబున గురుజనంబులవలన
నక్షరస్వీకరణాదికృత్యముల బహువిధశాస్త్రగ్రంథపరిశీలనము
గావించి సమస్తవిద్యాప్రవీణయు నత్యంతమేధాధురీణయుఁ
బ్రౌఢభాషావిజృంభమాణయు నై యుండె నంత.

32


ఉ.

భూవరుతోడ బాల్యమున భూసురవర్యుఁడు పల్కినట్టి త
ద్భావిఫలప్రచారము యథాస్థితిగా నొకనాఁటిరేయి ప్ర
స్తాపము గాఁగఁ జెప్పిన నిజప్రియదూత కథానులాపనం
బావసుధేశకన్య వినె నంతయు నాత్మసఖీముఖంబునన్.

33


క.

విని యాభూవరనందన
ఘనతరసంతాపశోకకర్శిత యగుచున్
మనమునఁ దహతహ జెందుచుఁ
జనియెం గురుపత్ని యున్న సదనంబునకున్.

34


ఉ.

ఆయవనీశకన్య చని యాత్మగృహాంతరపీఠమధ్యసం
స్థాయిని శుభ్రకేశసముదాయిని భద్రఫలప్రదాయినిన్
శ్రీయుత యాజ్ఞవల్క్యమునిశేఖరహర్షవిధేయి యైనమై
త్రేయిని గాంచె సువ్రతపరిశ్రమతుష్టవృషాంకపాయినిన్.

35