పుట:బ్రహ్మోత్తరఖండము (శ్రీధరమల్లె వేంకటరామార్యుఁడు).pdf/141

134

బ్రహ్మోత్తరఖండము

క.⁠

అమ్మాట వజ్రపాతని భమ్ముగ నాలించి నృపతి బహుతరచింతా సమ్మూర్ఛితేంద్రియత డెం దమ్మున నొక్కింతప్రొద్దు తల్లడమందెన్.

⁠ 27

వ.⁠

తదనంతరంబున బ్రాహ్మణవత్సలుం డైనయమ్మహీపాలుండు గ్రమ్మఱ ధైర్యం బవలంబించి సర్వంబు దైవాధీనం బని మనంబున నిశ్చయించి నిశ్శంకుండై యాబ్రాహ్మణుల నిజ నివాసంబులకుఁ బోవంబనిచి తానును నభ్యంతరమందిరంబు నకుం జని భార్యాసమేతంబుగా నతిప్రేమంబున నక్కన్యకా రత్నంబు ననుదినంబు నుపలాలనంబు సేయుచు నుండె నంత.

⁠ 28

శా.⁠

ఆసీమంతిని పౌరజానపదనేత్రానందసంధాత్రియై శ్రీసౌందర్యవిలాసయై వివిధధాత్రీవర్ధమానాంగియై హాసోల్లాసముఖాబ్జయై తరుణరాకాధీశరేఖాకృతిన్ భాసిల్లెన్ బితృబాంధవాదులును సంభావింప నానాఁటికిన్.

⁠ 29

ఉ.⁠

ముద్దుమొగంబు మానికపుమోవియుఁ దేటమెఱుంగుఁగన్నులు న్నిద్దపుమేల్మిసొమ్ములును నీలకచంబును జెక్కుటద్దము ల్బెద్దఱికంపుసుద్దులును బిన్నతనంబును మీఱి యుండఁగా ముద్దియ యొప్పె బాల్యమున మోహనరూపము గానుపింపఁగన్.

⁠ 30

సీ.⁠

చెలికత్తెలను గూడి సీమంతినీకన్య          శైశవక్రీడాప్రసక్తిఁ దగిలి బొమ్మలపెండ్లిండ్లు సమ్మోదమునఁ జేయు         గురుమైత్రి గుజ్జనగూళ్లు వండుఁ దులలేనిబంగారుతూఁగుటుయ్యల నూఁగు         నుద్యానవనముల నొప్పఁ దిరుగుఁ

⁠