పుట:బ్రహ్మోత్తరఖండము (శ్రీధరమల్లె వేంకటరామార్యుఁడు).pdf/127

120

బ్రహ్మోత్తరఖండము

వ.⁠

ఇ ట్లఖిలజనచిత్తానందకరంబును సమస్తమంగళాయతనంబును సశేషవృక్షవాటికాజీవనౌషధమును రతిరాజవిజయకార ణంబు నైన యవ్వసంతసమయమున నాబ్రహ్మక్షత్రియ నందను లిరువురు వినోదార్థముగా వనమునకుం జని యథేచ్ఛావిహారముల వర్తింపుచున్నంత నతిదూరంబునఁ గ్రీడించుచున్న గంధర్వకన్యలం జూచి తద్విలాసాతిశయ ములకుఁ దనమనంబున విస్మయము దీపింప శుచివ్రతుం జూచి ధర్మగుప్తుం డి ట్లనియె.

⁠ 357

శా.⁠

అన్నా కన్గొను మివ్వనాంతరమునం దత్యంతసౌందర్యసం పన్నాకారము లొప్ప దివ్యవనితల్ భాసిల్లుచున్నారు ద త్సాన్నిధ్యంబున కేఁగి చూతము విలాసార్థంబుగా నీవు ర మ్మన్నన్ భూసురనందనుం డనియె సాంత్వాలాపపూర్వంబుగన్.

⁠ 358

చ.⁠

బుధులము బ్రహ్మచారులము పూర్ణవయస్కులమై నితాంతవా ఙ్మధురిమముం జలత్కపటమానసికంబులు గల్గుస్త్రీలస న్నిధిఁ జరియింపఁ బోవఁ దగునే మన కిప్పుడు గ్రమ్మరంగ న త్యధికరయంబున న్నిజగృహంబున కేఁగుట యుక్త మారయన్.

⁠ 359

క.⁠

నావిని రాజతనూభవుఁ డావిప్రకుమారుతోడ నటులైనఁ దగన్ నీ విచట నుండు మిప్పుడు వే వచ్చెద ననుచుఁ బలికి వేడుకఁ జనియెన్.

⁠ 360

శా.⁠

ఆరాజన్యకుమారుఁ డొక్కరుఁడ యుద్యానప్రదేశంబునం దారమామణులం గనుంగొనఁగ నత్యానందభావంబునన్ జేరన్వచ్చినచో నొకానొకవరస్త్రీరత్న మారాసుతున్ శ్రీరంజిల్లఁగఁ జూచి యద్భుతముగాఁ జింతించెఁ జిత్తంబునన్.

⁠ 361