పుట:బ్రహ్మోత్తరఖండము (శ్రీధరమల్లె వేంకటరామార్యుఁడు).pdf/102

ద్వితీయాశ్వాసము

95

వ.⁠

ఇవ్విధంబున నితరవ్యాపారంబులు మాని పౌరజనపరి వారసమేతంబుగా నమ్మహీవల్లభుండు ప్రహృష్టాంతరం గుఁడై భుజంగాభరణం బైన యమ్మహాలింగంబునకుఁ బూజామహోత్సవంబు సలుపుచుండె నంత.

⁠ 233

క.⁠

ఆనరపతికినిఁ దత్పర భూనాయకులకును సంధిఁ బొసఁగించుటకై తా నరుగుదెంచెనో యన భానుఁడు దోతెంచె నపుడు బ్రాగ్భాగమునన్.

⁠ 234

ఉ.⁠

కూరిమి చంద్రసేననృపకుంజరుపట్టణమందు నొక్కయా భీరకుమారుఁ డాటలకు భీమసమర్చనఁ జేయుచుండ ని ష్కారణలీలఁ గన్పడియె శంకరుమందిర మంచు నానృపుల్ జారులు దెల్పఁగా విని భృశంబుగ విస్మయ మంది రందఱున్.

⁠ 235

ఉ.⁠

ఈవిభు సంగరంబున జయింపఁగరాదు మహానుభావుఁడున్ దైవబలాభిరాముఁడును దారయశుం డని నిశ్చితాత్ములై యావసుధేశులందఱు రహస్యమునన్ గుమిగూడి వీనితో నేవిధినైన నిష్టమతి నేర్పడ నుండద మంచు నెంచుచున్.

⁠ 236

క.⁠

ధీరుల నతిగంభీరుల సారనయనాయవచోవిచారులను మహా దారులఁ జారులఁ గనుఁగొని యారాజకుమారు లిట్టు లని రతిమైత్రిన్.

⁠ 237

క.⁠

శ్రీహరుఁడు సాక్షిగను మా వాహనములు నాయుధములు వర్జించి మహా స్నేహమున భవత్పురికిన్ సాహసకృత్యములు మాని చనుదెంతు మొగిన్.

⁠ 238