కవిలోకబ్రహ్మ - శివజ్ఞానదీపిక
క. |
సుకవులు పలుకఁగఁ [1]గెలఁకులఁ
గుకవులు దా రఱతు [2]రౌర కొలఁకు లభ్రమర
ప్రకరము ఝంకారింపఁగ
బెకబెక మనకేల మాను భేకము లవలన్.
| 118
|
అమడూరి నరసింహభట్టు - షోడశరాజుచరిత్ర
శా. |
జంఘాలప్రతిభాను లార్షకవితాసంజాతు లాశుక్రియా
సంఘస్రష్టలు సంఘశః [3]కమలజుల్ సాహిత్యసర్వంకషుల్
సంఘర్షార్హులు గాక కాకవులు లక్ష్యంబే హలిగ్రామఘా
ణంఘణైక్యశరణ్య బల్చ (?) జనిబంధల్ మత్కటాక్షేక్షుకున్.
| 119
|
మాదయగారి మల్లయ - రాజశేఖరచరిత [1-7]
శా. |
గాఢార్థప్రతిపాదనక్రమకళాకౌశల్యముల్ లేక వా
చాఢక్కార్భటి [4]తోడ తామ తము [5]మఝ్ఝాయంచుఁ గైవారముల్
ప్రౌఢిం జేయుచుఁ బ్రాజ్ఞుల న్నగుచు గర్వగ్రంథులై యుండు న
మ్మూఢస్వాంతుల మెచ్చకుండుటయు సమ్మోదంబు మాబోంట్లకున్.
| 120
|
క. |
ప్రతిపద్యముఁ జోద్యముగాఁ
గృతిఁ జెప్పిన నొప్పుఁగాక కృతి నొక పద్యం
బతిమూఢుఁడైనఁ జిత్రతఁ
బ్రతిపాదింపఁడె ఘుణాక్షరన్యాయమున్.
| 121
|
బొడ్డపాటి పేరమరాజు - సూర్యశతకము
శా. |
ఈఁగల్ వోలె వ్రణంబులే వెదకుచు న్నీర్ష్యంబున న్మెచ్చకే
మూఁగల్ వోలె నిరంతరాస్యులగుచున్ మూర్ఖించి తర్కించినన్
వీఁగన్నేరని దుష్కవుల్ బ్రతుకనీ విక్రాంతులైవారి నో
రాఁగన్ బోవఁగనేల సత్కవులు సూర్యా! పద్మినీవల్లభా!
| 122
|
మడికి సింగన – వాశిష్ఠరామాయణము [1-7]
చ. |
కదిసిన నోరవోయి యొరు కబ్బపు దొంతుల సత్పదార్థముల్
గదుకుచు నెట్టివారిఁ బొడగన్ను [6]గుఱ్ఱని స్నేహసౌఖ్యముల్
మదికి నసహ్యమై శునకమార్గమునం జరియించుచున్న త
ద్పదకవు లెల్ల మత్కవితఁ దప్పులు పట్టక వింద్రుగావుతన్.
| 123
|
- ↑ క.నెలవుల, ట.గెళవులు
- ↑ క.తాకర
- ↑ ట.కలశజుల్
- ↑ క.చూపి
- ↑ క.మజ్జా
- ↑ క.బుట్టని