| |
తట్ట గొమ్మ[లు పులిచె]ట్టు మందు
బలువిండ్లు పోటుగోలలు తోలుమ్రోకులు
[గొరక]త్తలములు కరకణీలు
|
|
| తే. |
నాదిగా వేఁటలకు యోగ్యమై తనర్చు
సాధనంబులు సవరించి సరభసమున
నాటవికసైన్య మేతెంచి యధిపుఁ గాంచి
దండములు పెట్టి నిలిచి ప్రతాప మలర.
| 136
|
ఘటకాశి మల్లుభట్టు – జలపాది[మా]హాత్మ్యము
| సీ. |
శార్దూలభల్లూకచయముల మర్దించి
సింహపోతమ్ముల సంహరించి
ఖడ్గపోతంబుల ఖడ్గముల హరియించి
వనవరాహముల గర్వము లణంచి
చామరప్రియమునఁ జమరుల మన్నించి
మదగజంబులకు సమ్మద మొనర్చి
విద్యల్లతానేత్రవిభ్రమంబు లణంచి
హరిణచయంబుల నాదరించి
|
|
| తే. |
బ్రమసియుండిన వడిదప్పి పాఱలేక
యలసి పడ్డను, రతికేలి మెలఁగుచున్న
బాలకులఁ జూచి పోలిక భక్తి నున్న
విపినమృగముల కృపతోడ విడిచిపుచ్చె.
| 137
|
సముద్రవర్ణన
పెద్దిరాజు – అలంకారము [3-95]
| క. |
సిరినెలవు గురుసుధాప్రియు
న[రుదారఁగ నజుని]తండ్రియల్లుఁడు రత్నా
కరము దనపేరు జలధికి
సరిగ[లరే యరయ] ననుచుఁ జను వర్ణింపన్.
| 138
|
| మ. |
అతిగాంభీర్యము గోత్ర[గోపనము] సత్త్వాటోపమాహాత్మ్యమున్
హితలక్ష్మీసరసత్వమున్ [సతతవృ]ద్ధీతప్రభావంబు ను
న్నతసర్వోత్తరజీవనోదయము [నానావా]హినీసౌఖ్యశా
లితయున్ జేర్చు జళుక్యనాథునకుఁ బో[లెన్ జూడ] నంభోధికిన్.
| 139
|
