[1]సీ. |
చిత్తజాంతకశిరస్సింహాసనంబుపై
నిండువేడుకఁ గొలువుండు రాజు
ప్రొద్దుప్రొద్దుకుఁ దండ్రిఁ బొడగన్న [2]నివటిల్లు
ప్రేమంబుతోడను బెంచు కొడుకు
భటులకుఁ బగలిచ్చి పని దప్పిపోకుండ
రాత్రులు గొలువిచ్చు రమ్యమూర్తి
నిర్జరావలి నెల్ల నెలనెల దప్పక
పడిపట్టుఁ బ్రోచిన ప్రభువరుండు
|
|
తే. |
ప్రొద్దు వెన్నంటి కలువల ప్రోదికాఁడు
జారచోరులపాలిటి చల్లజంపు
కొలఁది దప్పిన విరహుల గుండెదిగులు
చంద్రుఁ డుదయించెఁ గాంతినిస్తంద్రుఁ డగుచు.
| 190
|
తులసి బసవయ్య – సావిత్రికథ
[3]సీ. |
జగదేకవైభవాస్పదమైన తనమేను
వేల్పుల కెవ్వాఁడు విందు సేసె
మన్మథాంతకు జటామండలం బెవ్వాఁడు
దిట్టయై తోరణ గట్టుకొనియె
వనజాతవాసిని కనుజుఁడై యెవ్వాఁడు
వేడ్క నంభోధి నావిర్భవించె
గాఢాంధకారసంఘములపై నెవ్వాఁడు
ధవళాంశుపటలంబు దాడి పెట్టె
|
|
తే. |
నట్టి వేల్పు నిశారాధ్యపట్టబద్ధుఁ
డభ్రకాసారరాజహంసార్భకంబు
తారకాలోకసౌఖ్యప్రధావిభూతి
నమరుఁ గళలకుఁ దానకం బనగఁ బఱఁగి.
| 191
|
[4]సీ. |
అంగసంభవుప్రోషితాలంభవిధిఁ బ్రతి
ష్ఠింప మండెడు హేమశిఖి యనంగఁ
దిమిరాఖ్యభూతతృప్తికిఁ బాచి యను వేఁట
నఱకిన మెడపట్టు [5]నఱ కనంగ
నాతపతప్తకల్హారలక్ష్మి నిశాం
గన యిచ్చు మడతచెంగావి యనఁగఁ
|
|
- ↑ క.లో లేదు.
- ↑ గ.నెపుడెట్లు
- ↑ క.లో లేదు.
- ↑ ఇవి 199వ పద్యము తర్వాత కలవు.
- ↑ గ.నమకుఁ డనఁగ