|
త్కోమలపాదపద్మములకున్ దగుఁగాక మదీయసేవ యే
యే మదిరాయతేక్షణల యిండ్లకు నింతని డాసినాఁడవో.
| 156
|
కూర్మి
[1]సంకుసాల సింగయ – కవికర్ణరసాయనము [4-144]
[2]ఉ. |
ద్రోహము లేనిచోట [3]విభుఁ ద్రోచిన ద్రోహఫలంబు [4]గాదె ని
న్నీ హరిణాంకుఁ డింత [5]యెరియించుట వెన్నెల కోర్చునంత నే
సాహసి [6]నెట్లు నాయెడఁ బ్రసన్నకృపామతివై లఘుత్వసం
దేహము [7]లేక వల్లభునిఁ దెచ్చు విదగ్ధవు నీవు నెచ్చెలీ!
| 157
|
[8]చ. |
ఎడ[9]వడు మాటలేల చని యేన ముఖాముఖిఁ బిల్తుఁ బిల్వఁగా
నొడఁబడి రాఁడయే నతని కొప్పన సేయుదుఁ బ్రాణమన్న నీ
నడుమన నన్ను [10]జీవముఁ గొనం దలకొన్నది యో [11]వయస్య యీ
విడువని [12]వేలమై కురియు వెన్నెల చిచ్చున కేమి సేయుదున్.
| 158
|
[13]చ. |
తడయుట కోర్వలేక యొకతన్వి మనఃపరికల్పనంబుచే
నెడ[14]పక వల్లభుం డెదుటి కేర్పడ వచ్చినయట్ల తోఁపఁగా
[15]నుడుగని కోర్కులం బొరలుచుండి యతం డ[16]రుదేఱఁ గాంచియున్
[17]దడియకయుండు నెప్పటివిధంబునఁ గౌఁగిటఁ జేర్చు నంతకున్.
| 159
|
చ. |
తొడవులు పెట్టి సంభ్రమముతోఁ దిలకించు మడుంగుఁ గట్టుఁ బై
బడుఁ [18]దడవోర్చుఁ దెం పెఱిఁగి పట్టదు నేర్పులు గట్టి పెట్టుఁ బ
ల్కెడునెడఁ దొట్రుపా టొదవుఁ గింకకు [19]బెగ్గిలమై చెమర్పఁగా
జిడుముడిఁ బొందుఁ గాంత పతిఁ జేరిన కూరిమి గల్గెనేనియున్.
| 160
|
భాస్కరుఁడు – శృంగారరత్నాకరము
[రసాలంకారము?]
చ. |
లలనలుఁ గొంద ఱాత్మవరులన్ దమకూడిన చెయ్వు లన్నియున్
దలఁచి సఖీజనంబులకుఁ దప్పక చెప్పెడువారు [20]పుణ్యజీ
|
|
- ↑ సుంకిసాల
- ↑ క.లో లేదు.
- ↑ గ.విటు
- ↑ గ.దేన
- ↑ గ.యెదిరించుట
- ↑ గ.యంత
- ↑ గ.దేక
- ↑ క.లో లేదు.
- ↑ గ.యెడ
- ↑ గ.జేరుము
- ↑ గ.గ వైశ్య
- ↑ గ.యేల
- ↑ ఈపద్యము "పొరలుచుండి"వఱకు తంజావూరిప్రతియందు లేదు.
- ↑ గ.నెడ
- ↑ గ.నడిగిన
- ↑ గ.నుదెచ్చు దంచయున్
- ↑ క.గ.దడవక
- ↑ క.దడవోప దా పెరిగి, చ.దడవోప దా పెఱిఁగి
- ↑ క.బేగిలు, చ.బెంగిలు
- ↑ గ.వారు