పుట:ప్రబంధరత్నాకరము.pdf/183

[4-111]

తే.⁠

గణికవలని దెంత ఘనమైన సుఖమేని దాని తల్లివలనఁ దప్పిపోవు మదిఁ దలంప నెట్టి మధురాన్నమేనియు నీఁగ దొరలెనేని నించుటెట్లు.

⁠ 124

[4-112]

సీ.⁠

భావజు విడిచిన పాడింటిపై [1]బొల్లి               [2]పాదొట్టు గతి మేనఁ బలిత మొదవ [3]నం టుండకుండఁ బ్రాయము దుల్పుకొను మాడ్కి               పడు చన్ను లేచి చప్పటులు జఱవ ననుభవేచ్ఛావిలాసాదులఁ దిగిచిన               [4]కొఱ్ఱు నాఁ జేయూఁత కోల యూఁది యుండుట కష్టమే నొల్లమే నను నట్లు               పలుమాఱు విడువక పడఁతి పడఁక

⁠

ఆ.⁠

నున్న లంజతల్లిఁ గన్నచో సల్లుర గుండె భగ్గురనుచు నుండదెట్లు తేరి చూడ వెఱచి చేరదు మృత్యువు దానఁ గాదె చావు దప్పి మనుట.

⁠ 125

కళావిలాసము

చ.⁠

చదురులు దేవహేతువులు సాయలు మాయలు కోరదంబు లె ల్లిదములు గానము ల్కపటలీలలు దాలలు తీపు లోపికల్ పదరులు వేనడు ల్బహువిళంబము లాసలు రచ్చమెచ్చులున్ పొడవుగఁ గూడియున్న పెనుబొల్లలు లంజలతల్లు లెల్లడన్.

⁠ 126

భద్రదత్తకూచిమారపాంచాలురు

^[5]సంకుసాల సింగయ - కళావిలాసము

[6]ఉ.⁠

బాలలరూపు చూపుకొని భద్రుఁడు మాటల బెండువెట్టి పాం చాలుఁడు వశ్యమంత్రజపసాధ్యచయంబులఁ గూచిమారుఁ డా భీలధనాంబరావళులఁ బ్రీతులుఁ జేయుచు దత్తమండలీ లాలలితానురాగరతులన్ సుఖియింతు రనంగసౌఖ్యముల్.

⁠ 127

త్రిపురారి ప్రేమాభిరామము

[7]ఉ.⁠

ఇచ్ఛ యెఱుంగఁ డెట్టి ధన మీఁ డదె యూరక కన్నులార్చి మై బచ్చునఁ జూపి కూర్పుమని పట్టిన నెట్టునఁ గూర్పవచ్చుఁ గ న్నిచ్చలఁ బాఱి నెమ్మనము లిత్తురె మానినులెల్ల నొల్లనా మెచ్చలు గావు భద్రు వెలి మిన్నక నవ్వులు కప్పుఁ బ్రెవ్వులున్.

⁠ 128

[8]ఆ.⁠

ఈఁగి మిగుల నిచ్చు టెఱిఁగి యింపెఱుఁగదు తన సుఖంబె కోరి పెనఁగుఁ గాని

⁠

1. క.చల్లి, గ.పొల్లి
2. క.పాదురు, గ.పాదుంట్రి
3. క.నంటుకుండ, గ.నట్టింటికూడ
4. క.కోరనా, గ.కొద్రనా
5. సుంకసాల
6. క.లో లేదు.
7. క.లో లేదు.
8. క.లో లేదు.