|
ప్పటికిం జేపద నిచ్చు నట్లొడలిపైఁ బన్నీరు చల్లంగ ను
త్కటమయ్యెం బెనుకాఁక బంగరుశలాకం బోలు నబ్బాలకున్.
| 107
|
చ. |
కిసలయశయ్య డిగ్గి యొకక్రేవ శకుంతల నిల్చియుండఁ ద
త్కుసుమ మపాంగ మంటికొని క్రొత్తవిరుల్ గనుపట్టె నెంతయున్
మొసలిసిడంబువాని పువుముల్కులు నాటిన పోటుగంటులన్
రసగిలి పేరఁబడ్డ రుధిరంబుల యోడికతండమో యనన్.
| 108
|
సఖివాక్యాలు
అమరేశ్వరుఁడు – విక్రమసేనము
సీ. |
ఏపునఁ జెలరేఁగి యేయు మనోజన్ము
చెఱుకువిల్ రెండుగా విఱిచివైతుఁ
బలువలై పలుకు చిల్కల నాలుకల [ముల్లు]
విఱివి [1]యీరములతో వెడలనడఁతు
మదమున మ్రోయు తుమ్మెదలఁ జంపకలతాం
తములలో మునుగంగ[?] ముంతుఁ
దగులమై వీతెంచు దక్షిణాశాగంధ
వహు [2]మహాహీంద్రుని వాఁతఁ ద్రోతు
|
|
తే. |
నేటి కులికెదు నాయట్టిబోటి కలుగ
వెలఁది నీమనమందున వెఱవకుండు
మమ్మ ధైర్యంబు వదలకు మమ్మ యెందు
గత్తలము గల్గు మేనికిఁ గలదె బాధ?
| 109
|
సీ. |
మకరధ్వజునివిల్లు మనము వాయిని నిడి
నమ లింపుగాఁ జేయు నల్లఁజెఱకు
మదనుబాణావళి మనము క్రొమ్ముళ్ళపైఁ
బొలుపార దుఱిమెడి పుష్పచయము
మనసిజాతుని యెల్లి మనము వినోదార్థ
మై వచ్చి యాడెడి మావిచిగురు
మరుతేరిహయములు మనయిండ్లలోఁ బంజ
రంబులఁ బొరలు కీరవ్రజంబు
|
|
ఆ. |
తా ననంగుఁ డట్టివాని యలంచుట
యేమి యతని కడిమి యేమి యతని
|
|
- ↑ క.యాయములతో
- ↑ క.మహేంద్రుని