కావున నిప్పుడు.
| చ. |
సురుచిరఘర్మబిందువులు శ్రోత్రతలమ్ముల గ్రమ్మ సీత్కృతిం
గరము రదచ్ఛదం బదర గందినమోయిలతోడ ధాన్యమున్
గరముల దంపు గ్లాని తమకంబున మానసమైథునంబులన్
వరలు వితంతులన్ దలఁపు దార్చి చరింతురు యోగిబృందముల్.
|
|
(కొంచెము నడచి, వినుట నభినయించి చూచి)
| ఉ. |
కన్నె సమర్తకై విపణికాంతలు చెంతల బూతుపాటలన్
జెన్నగు కంకణాలదర చేతులఁ దట్టుచు బాడుచుండఁగా
విన్న ధరామరుల్ నదికి వే నియమంబుల కేగలేక నా
తిన్నెల నంగవస్త్రతతి దీర్చిరి దొంగముసుంగునిద్రకై.
|
|
ఆశ్చర్య మాశ్చర్యము
| తే. |
వెలసతుల యిట్టిబూతులు వినుచు విటులె
యాత్రపడుచుండగా దూరమందుఁ బోవు
కులసతుల పూకు లూటూరి యలరు తొడల
సందు కోకలు తడిసె నే మందు నింక.
|
|
ఇది యిటులుండనిమ్ము. నేను మఱియొకచోటికిం బోయెదను, ఇప్పటికిని కన్నుల గప్పిన చీకఁటి తొలఁగలేదు. ఆహా! ఇచ్చట నింకొక మహోత్సవము కంటఁబడినది.
| ఉ. |
ఊరికి నేటికి న్నడుమ నున్న లతాగుహలందు చీకఁటిన్
వారిజనేత్ర లంబుహరణంబునకైఁ జని బిందె దించి య
వ్వారినిఁ దానమాడుటకు వచ్చు నభీప్సితవిప్రజారులన్
జీరె మనంబులన్ దనివి సెందె హటాహుటి దెంగులాటలన్.
|
|
ఈవింత లిట్లుండుఁగాక! విధవయైన యలాబూస్తని వీధియరుఁగుమీదనే తప్పకఁ గాసరుఁడు పరుండియుండనోపు! అచ్చటకుఁ బోయెద. (అలోచించి) అలాబూస్తని యను నామము దీనికి చాలదు.
| మ. |
భవనద్వారమునందుఁ బండువుల నొప్పందీర్చు మేల్ మ్రుగ్గులన్
భువిపై నానఁగ వ్రేలుచండ్లు చెఱుపుం బోయంచుఁ బార్శ్వంబులం
దవిపైకిం బిగలాగ బాలకుల నాయంతంబు గావించుటల్
|
|
