పుట:పంచతంత్రి (భానుకవి).pdf/142

క.⁠

అమలసుకృతములకుం ద్వరి తము, దారుణమైన దుష్కృతములకు నాల స్యము, సేయవలయు ఘనులకుఁ బ్రముదితహృదయమున, నూత్న భరతాచార్యా!

⁠ 28

క.⁠

ఇది కార్య మిది యకార్యం బిది యగు నిది కాదు నాక యెవ్వఁ డొనర్చున్ దుది వానిక్రియలు చెడు బూ డిదయం దజ్ఞానమున నిడిన హుతమువలెన్.

⁠ 29

ఆ.⁠

నీవు బిడ్డవోలె నెఱి నకులమ్మును బెంచి నిరపరాధి ద్రుంచితయ్య విశ్వసింపలేని వేదుఱు చెడిపోవు శిష్యయుగమువోలె సిద్ధముగను.

⁠ 30

వ⁠

అది యెట్లని యడిగిన సతి యిట్లనియె ము న్నొక్కగిరిసమీపం బున నొక్కవనంబు గల దందు సిద్ధవటుండను యతి గలం డాయోగి తపో జ్ఞానసంపన్నుండై విలసిల్లుచుండ, సితాసితులను నిద్ద ఱమ్మహాత్ము నాశ్ర యించి పెద్దకాలమ్ము శుశ్రూష సేయుచుండ నతండును వారలభక్తికి మెచ్చి సితునకుఁ గూ యను నక్షరంబును నసితునకు దా యను నక్షరంబునుంగా నిద్దఱికి ద్వ్యక్షరి యుపదేశించి వారలం జూచి శిష్యులారా! యిమ్మంత్రం బులు మీ కభీష్టమ్ము లిచ్చుఁ జనుండని యనిపినఁ, బెద్దయగువాఁ డున్నత లోకేక్షణుం డయ్యెఁ గనిష్ఠుండు నధోలోకేక్షణుం డయ్యె ని ట్లొండురులమన మ్మున నిశ్చయించుకొని గురువుచే నిమంత్రితులై, వియల్లోక పాతాళలోక మ్ములకుం జనిరంత,—

⁠ 31

ఆ.⁠

పెద్దయగు సితుండు దద్దయు నొకవిమా నంబుమీఁద నెక్కి తుంబురుండు వోలె చనియు నన్నిభూములు వెసఁ జూచి దిగువసీమఁ జూడ ది[విరి భువికి].

⁠ 32

వ.⁠

వచ్చుచున్నంత—

⁠ 33