| వ. | కావున నీవు స్వామికి నిట్టిదురవస్థ యుత్పాదించి తింక నన్యులు నీకుం దృణకణాయ | 536 |
| ఉ. | వేయితులాలలోహమును వేడుకతో దినె మూషకంబు ల | 537 |
| వ. | అనిన నక్కథ వినవలయు నాకుం జెప్పు మనినఁ గరటకుం డిట్లనియె. | 538 |
| చ. | లలి నొకపట్టణంబునఁ గలం డొకవైశ్యుఁడు లేమిచేత ని | 539 |
| వ. | లోహం బిడిన వైశ్యునికడకుం జని యతం డిట్లనియె. | 540 |
| క. | ఇన్నిదినంబులుఁ బోయితి, నన్నా పరదేశమునకు నచ్చట నాకుం | 541 |
| క. | మీయింట దాఁచఁబెట్టిన, నాయిను మిపు డొసఁగవలయు నని పలికిన వాఁ | 542 |
| క. | ఈలాగున నాసొ మ్మీఁ, జాలక కేరడము లాడుచనవరి నెట్టున్ | 543 |
| ఉ. | ఆయెడ లోహహర్త యగు నాతనిసూనుఁడు వచ్చె నాడఁగాఁ | 544 |
| గీ. | పురవరంబున నింటింట నరసియరసి, యడుగఁగా లోహ మిచ్చిన యతఁడె కొడుకు | 545 |
| క. | పాపని నదికిం దోడుక, వే పోయితీ వాఁడు రాఁడు వెండియు సతి దా | 546 |
| వ. | అనిన నతం డిట్లనియె. | 547 |
| క. | ఇద్దఱమును నేటికిఁ జని, ప్రొద్దునఁ దీర్థంబులాడి బోరన రాఁగా | 548 |
