పుట:నృసింహపురాణము.pdf/95

96

నృసింహపురాణము

⁠

మనువులుఁ దోడరా భువనమాన్యుఁడు పద్మజుఁ డేగుదెంచె న వ్వనరుహనాభు భక్తజనవత్సలు భక్తి భజించు వేడుకన్.

⁠ 133

వ.⁠

మఱియును మేరుమందారహిమవద్వింధ్యనిషధహేమకూటకైలాసచక్రవాళాదిశై లంబులును గంగాయమునానర్మదాదిమహానదులును ప్రభాసపుష్కరప్రయాగసాల గ్రామగయావటకాశ్మీరకాలంజిరకేదారాదిమహాతీర్థంబులును గాశిక్షేత్రకురుక్షేత్రాది పుణ్యక్షేత్రంబులును పుష్కరారణ్యదండకారణ్యనైమిశారణ్యాద్యరణ్యంబులును లవణోదకశుద్ధోదకాద్యాదిసాగరంబులును జంబూప్లక్షశాల్మలాదిమహాద్వీపంబులును నగ్నిష్ఠోమవాజపేయాతిరాత్రహయమేధాదిమహాధ్వరంబులును యుమనియమాది యోగాంగంబులును మహాపద్మశంఖమకరకచ్ఛపాదిమహానిధులును నహోరాత్రిపక్ష మాసర్త్వయనసంవత్సరాదికాలవిశేషంబులును భూలోకభువర్లోకాదిలోకంబులును దిగ్విదిగ్గగనంబులును కమనీయాకారంబులు ధరియించి యయ్యాదిదేవుం గొలువ నా విర్భవించె. వసురుద్రమరుదశ్వవిశ్వేదేవాదిదేవగణంబుల జయజయశబ్దంబులును బర మయోగీంద్రమునీంద్రనివహంబులసాధువాదంబులును బ్రహ్లాదనారదప్రముఖభక్త జనంబులనిరంతరస్తోత్రనాదంబులును బ్రహ్మేంద్రమరుత్ప్రజాపతులమహాప్రసా దాభినందనధ్వనులును గిన్నరవీణాస్వనంబులును భరతాదులయాతోద్యనినదంబు లును గలసి బ్రహ్మాండకటాహంబు పూరించె. నివ్విధంబున నభిన్నస్వర్గం బనందగి యపరబ్రహ్మలోకంబు నా నొప్పారి ద్వితీయవైకుంఠం బనంబరఁగి యహోబలంబు సకలకల్యాణంబులకు జన్మభూమియు సమస్తసంపదలకు నాస్పదంబును నఖిలధర్మం బులకు నాధారంబును బరమభాగవతైశ్వర్యంబులకు నిత్యనివాసంబునునై ప్రకా శించుచుండె. నట్టియెడ.

⁠ 134

క.⁠

తనబింబము వేఱొకటై, పెనుపొందినయట్లు మెఱయు వెలిగొడుగు ప్రియం బునఁ బట్టె నమృతకిరణుం, డనుపమతేజున కహోబలాధీశునకున్.

⁠ 135

చ.⁠

ఇరుదెస నబ్ధినాథుఁడు సమీరుఁడు కాంచనదారుచండచా మరములు దాల్చి తన్మృదులమారుతలీలఁ జతుర్భుజాంకసు స్థిర యగునిందిరారమణి శ్రీకరకుంతలభారచారువ ల్లరులకు నూత్నవర్తనవిలాసము లిచ్చుచు నుండి రచ్చటన్.

⁠ 136

ఉ.⁠

ముందట వైనతేయుఁడు సముజ్జ్వలనూతనపక్షమాలికా సుందరమేరుశైలమున సొంపగు నున్నతిఁ బేర్చియున్ భయా స్పందితమానసోల్లసితభక్తిపరావతమూర్తియై జగ ద్వందితు నయ్యహోబలునివాసు భజించె నృసింహదేవునిన్.

⁠ 137

శా.⁠

ఏకాలంబును రా నెఱుంగరు మనం బేకాంతవిజ్ఞానకే లీకాంతంబుగ నుల్లసిల్లుదురు పాలింతుర్ జగజ్జాలమున్

⁠