72
నృసింహపురాణము
| | రాఁకలి నీజగత్త్రయము నాహుతి చేయఁదలంచెనో యనన్ | 113 |
| చ. | కడఁగి కుమారుపేరురము గబ్బున నుబ్బును దొంగలింపఁగాఁ | 114 |
| చ. | ఘనకులిశోల్లసత్కఠినగాఢశరీరుఁ గుమారుఁ జెంది యా | 115 |
| క. | నిక్కము హరిదాసులకును, మొక్కలమునఁ గీడుచేయ మొనసినయేనిన్ | 116 |
| వ. | అని యివ్విధంబున మరలి యాకృత్య దైత్యపతిపురోహితులన పొదవి ఘోరానల | 117 |
| గీ. | కృష్ణ కృష్ణ యనంత యేకీడు లేదు, వీరిదెస వెఱ్ఱులై వీరు తారు తమకుఁ | 118 |
| వ. | అని యాత్మస్థితుఁ డైనపరమేశ్వరుఁ బ్రార్థించి. | 119 |
| చ. | సకలజగన్నియామకుఁడు సర్వచరాచరకర్త విశ్వవ | 120 |
| సీ. | క్రొవ్వాఁడి యలుఁగులఁ గొని తూరఁబొడుచుచో ఘనవిషదంష్ట్రలఁ గఱచుచోటఁ | |
| ఆ. | కట్టి బెట్టిదమున కట్టి శంకల మది, నే నసూయసేయ నింత నింక | 121 |
| వ. | అని పలికి నిరంతరనిజకారుణ్యసుధాసారసేకంబున నమ్మహాద్విజుల నుజ్జ్వలితులఁ జేసిన | |
