కృష్ణునికి బ్రాహ్మణుఁడు నీలను వర్ణించి తెల్పుట
| తే. |
పాఱుఁ డపుడెదఁ గడుఁబెంపుమీఱ నెలమి
నాలకాపరికడకు డాయంగఁజేరి
సంతసంబున నతనితో నంత కంత
కింపు దళుకొత్త మెల్లన నిట్టు లనియె.
| 11
|
| సీ. |
విను సామి! నీతండ్రిపనుపున నీమామ
యగుకుంభకునియింటి కరుగుదెంచి
యతనిసేమంబెల్ల నారసి మీసేమ
మెలమితో నతనికిఁ దెలియఁ జెప్పి
యమ్మేటి యిడుమానికమ్ములు సొమ్ములు
వలువలుఁ గైకొని వచ్చునెడను
దనముద్దుఁబట్టి నీలను దోడితెచ్చి యెం
తయు నెమ్మి దీనికిఁ దగిన పెండ్లి
|
|
| తే. |
కొడుకుఁ దెల్పు మటంచు నన్ గూర్మి నడిగి
మిమ్ముఁ జెప్పిన నతఁ డపు డెమ్మె నలరి
నందునకు మీకు నెఱిఁగించి పొందుమీఱ
నయ్య! యిప్పని యొడగూర్చు మనుచు వేఁడె.
| 12
|
| తే. |
జాను మీఱినచానయు మేనమామ
కూఁతురును లేఁతపరువంపుగుబ్బెతయును
నెవరు కదిసిన దగుటను నీకు దాని
కోర్కు లివురొత్తఁ దవులుకోఁ గూడు నొడయ.
| 13
|
| క. |
ఆకన్నియసోయగ మో
రాకాసులసూడ! పాఁపరాకొమ్మలయం
|
|
