పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/47

ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

40

దశకుమారచరిత్రము

     వేఱెవేఱె యుపాయము ల్వెదకి వెదకీ
     కలయఁ బలుకు కిరాతులఁ గాంచి యచట.71
క. పాఱుఁడ ముడిసినవాఁడన్
     గాఱడవిన్ దెరువు దప్పి గాదిలిసుతునిన్
     జూఱకు నొప్పించితి నని
     చీఱితి నెలుఁగెత్తి వారి చేరువఁ గలయన్.72
క. పలుమఱు నీచందమునన్
     బలవింపఁగ దైవగతిఁ గృపాతత్పరు లై
     పిలిచి కిరాతులు బాలకుఁ
     జొలవక గొనివచ్చి నాకుఁ జూపి ముదమునన్.73
తే. వీఁడు నీపుత్రుఁ డగునేని వెఱవవలదు
     పుచ్చికొనిపొమ్ము నావుడుఁ బూని వారి
     బలువిధంబుల దీవించి బాలుఁ దెచ్చి
     శిశిరజలసేచనాదుల సేద దేర్చి.74
వ. నీపాలికిఁ గొనివచ్చితి వీనికి బితృభూతుండవు గావునఁ
     జేకొని రక్షింపు మనిన రాజహంసమహీవల్లభుండు.75
క. వరహితచరితులకు శుభం
     బరుదే యను బుధుల పలుకు లనృతంబులు గా
     పరయఁగ దైవము మత్సఖు
     దురితమ్ములఁ బెట్టె ననుచు దురపిల్లి మదిన్.76
వ. విపులవిషాదంబుఁ బొందియు నతనినందనుండు సేరుటకు
     సంతసిల్లి యపహారవర్మ యను నామంబు గావించి.77
క. బాలునిఁ గైకొని వసుమతి
     పాలఁ బ్రియం బొంద నునిచి ప్రతిదివసము త