పుట:చంద్రభానుచరిత్రము (తరిగొప్పుల మల్లన).pdf/97

⁠

మన సెఱుంగని చెలియ నే మనఁగవచ్చుఁ, బిలిచె మఱికొంతతడ వందు నిలువనీక యని తలంపఁగఁ జింతాలతాధిరూఢ, దర్పకదశాంకురమ్ములు దలముకొనియె.

⁠ 53

చ.⁠

తనువున నిండి కాలుకొను [1]తాపముసోఁకు సహింపలేక జీ వన మతిశైత్యకాంక్ష నిజవాసము వెల్వడి కర్ణకూపశీ లనసరసస్రఫుల్లకమలద్వితయంబున విశ్రమింప వే గనటకు వచ్చెనో యనఁగఁ గన్నులఁ బ్రాణము నిల్చె [2]లేమకున్.

⁠ 54

శా.⁠

ఆలజ్ఞావతి [3]నంత నొక్కచెలి డాయ న్వచ్చి యాశ్చర్యదో లాలీలాలసచిత్తయై యకట యేలా వచ్చె నీ[4]వంత యీ నాళీకాయతనేత్ర కంచు మదిఁ జింతం జెంది తద్దీనదీ నాలాపంబులచే లతాంతశరబాహాప్రౌఢి నూహించుచున్.

⁠ 55

చ.⁠

అలకలు గూడదిద్ది సరు లల్లన చిక్కెడలించి జాలుగా నొలికెడు బాష్పము ల్దుడిచి యొయ్యనఁ బయ్యెదకొంగుఁ జేర్చి సొ మ్ములు సవరించి ఘర్మజలము ల్దొలఁగం దడియొత్తి యెత్తి తొ య్యలి నెదఁ జేర్చి చేర్చి కరుణాకులగద్గదనిస్వనంబునన్.

⁠ 56

చ.⁠

చెలియ యిదేమి నేఁడు గడుఁజిత్రము నీదుతెఱంగుఁ జూచినం దలఁపఁగరాని బెట్టిదపుఁదాపము రూపము వింతకోపమున్ నెలకొనినట్లు తోఁచె నిది నిక్కము దక్కులు పల్కనేల నీ కలకకు నొండు కారణముఁ గానముగా మదిఁ జింత సేసినన్.

⁠ 57

సీ.⁠

దగరతేఁటులకప్పు పగఱనీటులఁ గప్పు వలుదపెన్నెఱికొప్పు వదలె నేల. మెఱపునక్కులఁ జిక్కువఱపు టెక్కులనిక్కు లలఁతినిద్దపుఁజెక్కు లడలె నేల చలువ[5]చాయలఁజేర్పు కలువపూవులనేర్పుఁ దెగడు కమ్మనియూర్పు దెరలె నేల పసిమితీవలమించు [6]మిసిమిలేవలమించు వలపుమైఁ గ్రొమ్మించు వాడె నేల మొగడతమ్ముల జిగినేలి పొగడఁజాలి, నిగుడుచన్నులఁ జెమటలు నిండె నేల తళుకు బేడిసకవచాయఁ దళుకుఁ జేయ, నేర్చుకన్నులఁ గెంజాయ నిలిచె నేల.

⁠ 58

ఉ.⁠

గో మగునీమొగంబు గనుఁగొన్నను గ్రొన్ననవింటిదంటచే బాములు నోమినట్లు గనుపట్టెడు నిట్టియెడ న్మఱుంగు లిం కేమిటికే మిటారి తలఁ పెల్లను చెల్లమి గాఁగఁ దెల్పవే యామకరాంకు నైనను జయంతుని నైనను దెత్తు నిత్తఱిన్.

⁠ 59

1. చ-తాపము సైఁపఁగ లేక యంత
2. ట-నొయ్యనన్.
3. ట-నొక్కనాఁడు
4. చ-ట-చింత
5. చ-పూవుల, ట-తావుల
6. క-ట-నుసిమి