పుట:చంద్రభానుచరిత్రము (తరిగొప్పుల మల్లన).pdf/90

ఉ.⁠

ఊయెల నూఁగులేమ పదమూనినమాత్ర నవీనరాగల క్ష్మీయుతమై ముదశ్రువులు సీధుకణంబులపేరఁ జిల్కుచుం బాయక భృంగగీతిఁ దనభాగ్యము మెచ్చుకొనం దొడంగెఁ బ ద్మాయతనేత్ర చూడు మిది యర్హమ కాదె యశోకసంజ్ఞకున్.

⁠ 9

చ.⁠

ముదిత యొకర్తు తేంట్లు తను మూఁగిన నెచ్చెలిఁ [1]గాన కార్తయై కుదురు మెఱుంగునిబ్బరపుగుబ్బల నొత్తినఁ దత్స్వయంగ్రహా భ్యుదితరసానుభూతిఁ జెలువొందుచుఁ గ్రోవి తదాప్తిహేతుమ ట్పదతతి కిచ్చు మెచ్చి నిజబంధురగంధరజోవిశేషముల్.

⁠ 10

ఉ.⁠

సామజయాన యీచిఱుతసంపఁగిసొం పరుదయ్యె నంచుఁ నా ళీమణి యెచ్చరింప నొకలేమ ముఖాంబుజ మెత్తి చూడఁగా నామహిజంబు పూనె సుమనోధికరాగసమృద్ధిఁ గాన నె చ్చో మహితాళిసంగ్రహణశూన్యుల కిట్టితెఱంగు చోద్యమే.

⁠ 11

చ.⁠

రమణియొకర్తు నవ్వుచు మరందముఁ బుక్కిట నించి బోటిపై నుమియఁగ నేగె నమ్ముగద యొండొకచెంతకుఁ బోక కేసర ద్రుమముమఱుంగుఁ జేరె నది తోడన తన్ముఖసీధుసిక్తమై యుమియక మానెనే యభినవోపగతప్రసవాసనంబులన్.

⁠ 12

చ.⁠

వనిత యొకర్తు కేళివనవాటి గతాగతఖిన్నయె కరం బునుపఁగఁ దత్కరగ్రవామహోజ్జ్వలమై ముదితద్విజావళీ ఘననినదంబు మీఱ [2]సహకారశిరోమణి వేల్చెఁ గంటె నూ తనకిసలానలంబున సుదారమరుచ్చ్యుతనూనలాజముల్.

⁠ 13

ఉ.⁠

ఏలకితీవయుయ్యెలిపయిం జెలి [3]యూఁగ నొకర్తు లీలతో నాలతి సేయఁగా విని ప్రియాళము పూవులవాన నించి యు న్మీలితసీధుబాష్ప మయి మెచ్చులఁ దేలఁ దదగ్రసీమ మ త్తాళియుఁ బాడెడు న్విను మదాంధులచెయ్వులు హాసయోగ్యముల్.

⁠ 14

చ.⁠

అసదృశధీరతాధికమదాప్తి సుదృఙ్మణు లిద్ద ఱుల్లస ద్రసకళికోపలబ్ధికయి రాయుచుఁ బల్క సమీరణోన్నమ [4]త్ప్రసవితశాఖికాంచలకరంబున వాద మడంచె గోఁగు వె క్కస మగు ఱంతు సైఁతురె [5]యగంధసువర్ణసమగ్రతానిధుల్.

⁠ 15

1. ట-గూడకార్త
2. చ-ఘనసార
3. చ-నూఁచుచు నోర్తు
4. ట-రీశాఖికాంచల
5. ట-సుగంధ