పుట:చంద్రభానుచరిత్రము (తరిగొప్పుల మల్లన).pdf/34

సీ.⁠

ఎదుటఁ బిమ్మట నైన నెప్పుడేనియు భక్తి సేయనే న న్నింత సేయనేల యేయెడ నీ వానతిచ్చినదాస్యంబు సేయనే న న్నింత సేయనేల [1]నిత్యకృత్యంబుగా నీపాదసంసేవ సేయనే న న్నింత సేయనేల కలనైన నీమూర్తిఁ గనుఁగొన్న వినయంబు సేయనే న న్నింత సేయనేల భావవాక్కాయకర్మము ల్నీవశంబు, సేయనే నీవు న న్నింత సేయనేల సవతిబిడ్డల కిట్లు మత్సరముఁ బెంచి, చివ్వ యొనరింప నింత సేసితివి గాక.

⁠ 138

క.⁠

అని యిట్లు పలుకుపలుకు, ల్విని తనయత్నంబు కడుఫలించె ననుచు న మ్ముని యలరి రిత్తబొమముడి, గొని యప్పుడు తెచ్చికోలుకోపముతోడన్.

⁠ 139

మ.⁠

తగు నయ్యా నను నిట్లు పల్కుటకు సత్యానందనా నీవు ము న్నుగ నీవీణియ మీటి యీశ్రుతులసంధు [2]ల్గూర్చి యీశుద్ధసా ళగభేదంబు లెఱింగి యీసకలమేళప్రాప్తము ల్నేర్చి యుం టిగదా పెక్కులు పల్క నేల బళిరే నీశిష్యతల్ చేకుఱెన్.

⁠ 140

[3]మ.⁠

మరుఁ డెంతేనియుఁ దెల్సినం దెలియు నీమార్గంబు నీకంటె మా సరవిన్ ఱొమ్మున నమ్ముగట్టుకొని యాసాయంప్రభాతంబు ని ద్దురయుం గూడును మాని తెల్పినను నీదుర్బుద్ధి యిట్లయ్యె నెం తురె మానేరమి గాఁగ నిట్టి వకటా ధూర్తస్వభావంబునన్.

⁠ 141

క.⁠

తగ వెఱుఁగలేక యిటువలెఁ దెగువరి వై పలుక నీకె తీరెనొ కుసుమా శుగునకును నీకు నిపు డీ, జగడంబులు సేయఁగా నిచట నిల్చితినే.

⁠ 142

సీ.⁠

చెల్లఁబో నీచేతివల్లకీరత్నదండము దాల్ప యోగదండంబె మాకు [4]నయ్యయో నీ చేతియసమవిపంచికగవిసెన ల్కాషాయకములె మాకు నక్కట నీచేతియలపరివాదినీ[5]తంత్రీలతలు జన్నిదములె మాకుఁ గటకటా నీచేతికప్పువీణియకాయ సలిలపూరితకమండలువె మాకు బాపురే నీకు విద్య నేర్పంగవలసి, పడినపా యెల్ల నుగ్రతపంబె మాకు హరిహరీ నిన్ను నిట్టిదుష్టాత్ముఁ డౌట, నెఱుఁగలేనైతి విడువు మి దేడగొడవ.

⁠ 143

క.⁠

ఆనలినాక్షుఁడు నేర్పుము, గా నమ్మని ప్రియము చెప్పఁగా [6]బాలుఁడుగా పోనిమ్మని యే నిందుకుఁ, బూనినఫల మబ్బెఁ జాలుఁ బోపొ మ్మనినన్.

⁠ 144

1. చ-లో నీచరణము నాల్గవదిగా నున్నది. ట-లో నీచరణమునకు మాఱు 'పోరామి చెడకుండ గారాముతో భక్తి సేయనే న న్నింత సేయనేల' అని కలదు.
2. చ-చూచియుం
3. క-లో నీపద్యము లేదు.
4. ట-నయ్యరో
5. చ-తంత్రిక ల్బలుజన్నిదములె
6. ట-మొకమోటన్