పుట:చంద్రభానుచరిత్రము (తరిగొప్పుల మల్లన).pdf/105

⁠

యాలోలసృక్వాగ్రలాలాద్రవం బనునలఁతి నీరుననారె నడ్డియద్ది యత్యంతభయదజిహ్వాంచలం బనునాకు ఱాతిచే నారెకు రాచి రాచి త్రాఁచువాకొల్మియందుఁ గందంపుఁగొండ, యోజ ని న్నాశుగముఁ జేసి యొసఁగె నతనుఁ డేయఁ గాఁబోలుఁ బవన కా దేని సకల, జీవనం బగునీ వింత సేయు టెట్లు.

⁠ 91

చ.⁠

అని సుమబాణచైత్రపవనాబ్జుల నెచ్చెలి దూఱునంతలోఁ దనువున హెచ్చినట్టి పరితాపము సైఁపఁగలేక యప్పు డ వ్వనరుహపత్రనేత్ర నెఱవా డెడుక్రాల్గనుదోయి ఱెప్ప లొ య్యనఁ గదియించి సంజ్వరభరాలసయై పొరలాడునంతటన్.

⁠ 92

చ.⁠

చెలి కలఁకం దలోదరికిఁ జెందిన తాపముఁ [1]బాపు నేర్పునం జలువలు నింపఁగాఁ దలంచి నారెఁ బటీరతుషారనీరముల్ తలిరులుఁ గప్రము ల్గుముదతామరసంబులు నించి యైందవో పలకృతవేదికాతలముపై మృగలోచన నుంచి గొబ్బునన్.

⁠ 93

క.⁠

విలువ యిడరాని చలువలు, చెలువకు నొనరించి [2]పయినుశీరవ్యజనో చ్చలనజనితమందానిల, వలనంబునఁ గొంతకొంత వా డెడలింపన్.

⁠ 94

క.⁠

తనుపొంది యొయ్యనొయ్యన, కనుదమ్ములు విచ్చిచూచి క్రమ్మెడు కన్నీ రనయము ఱెప్పలఁ గ్రుక్కుచు, సనియెం జెలితోడ ధైర్య మవలంబముగాన్.

⁠ 95

సీ.⁠

చెలియ నేఁ బెంచిన యెలమావిమోకకు సేవంతికకుఁ బెండ్లి సేయవమ్మ సుదతి నే సాఁకిన శుకశారికల దేవతామందిరములకుఁ దార్పవమ్మ మగువ నేఁ బెంచిన మరువంపునుడికట్టు లప్పటప్పటికిఁ బెం పరయవమ్మ [3]పడఁతి నే నడపిన బాలసారంగంబు ఋషినివాసముల కర్పింపవమ్మ యబల నాతోడఁ గెడఁగూడి యాడునట్టి, నెచ్చెలుల నెల్ల నీవు మన్నింపవమ్మ భావిజని నైన నాతఁడె భర్త యగుట, కింతి మరునకు మే నప్పగింతుఁ గాన.

⁠ 96

చ.⁠

అనుచు వడిం గడంగి కుముదాప్తునికై యెదు రేగునంతలో ఘననిభవేణి వ్రీలుటయు గ్రక్కునఁ బువ్వులం రాలెఁ దో నురం బునఁ జొరఁబాఱినట్టి యలపూర్ణశశాంకమయూఖపంక్తి వె న్నున వెసదుస్సి పాఱె నన నూత్నసరోరుహపత్రనేత్రకున్.

⁠ 97

క.⁠

అత్తఱి సఖి డగ్గఱి యా, బిత్తరిఁ దనబాహులతల బిగియించి కడున్ మెత్తని మేచెమటలు వడి, నొత్తుచు విధుమణివితర్ది నునిచినయంతన్.

⁠ 98

చ.⁠

కలఁక తలంక నేత్రములకాఁకఁ దెరల్పఁగఁ జేరవచ్చెనో పలుమఱు నేత్రరాజ మనఁ బయ్యెద కొంగు మెఱుంగుఁగన్నులన్

⁠

1. చ-మాపు
2. క-చెలులుశీర
3. చ-వనిత