38
కేయూరబాహుచరిత్రము
గ్రక్కున మునిఁగిన నప్పుడు, చక్కంబెట్టెడినె యతనిసంఖ్యము నన్నున్.174
వ. అని తలంపుచు నంబోధిలోనం బడి.175
ఉ. వచ్చుచు వర్ధమానుదెసవారల నెల్లర నీటిలోపలం
జెచ్చరఁ ద్రోచి చంపి యొకచెంగటిఱేవున వీడుఁ జేరి తా
నచ్చట నౌచతుష్క మగునర్థముఁ బాఁతి దరిద్రతాభరం
బచ్చువడంగఁ జేసికొని యాత్మనివాసముఁ జెంది యుండఁగన్.176
గీ. వర్ధమానుఁ డపుడు వచ్చి యన్యోన్యస, మాగమోచితంబు లైనవాని
నడిపి యేను బీడవడితిఁ బెక్కులు సేగు, లయ్యె ననుచుఁ బిచప నాడి మఱియు.177
ఉ. సొ మ్మఖిలంబుఁ బోయిన విశుద్ధచరిత్ర భవత్ప్రతిప్రయా
ణమ్ము మనంబులో ననుదినంబును గోరఁగ రాక గల్గె మీ
రెమ్మెయి లాభముం బడసి యేక్రియ వచ్చితి రన్న లేనిదుః
ఖమ్ము నటించుచున్ సుకృతఘస్మరుఁ డాధనగుప్తుఁ డిట్లనున్.178
శా. అన్నా యే మని చెప్పుదుం జెఱచె దయ్యం బప్రమాదంబునన్
మున్నీ రెల్లను దాఁటి యమ్మెడుపురంబుం జేరి యందొక్కయిం
ట న్నిండారఁగ బండ మెల్లనిడి యుండంగం ద్రిరాత్రంబులో
విన్నం బొంకగునట్లు గాఁగ నెలుకల్ వే మ్రింగె నాలోహమున్.179
క. కొండంతయినుములోపల, ముండయెలుక లేమిచోద్యమో పాతికయె
త్తుండనియక తినె నచ్చట, నుండఁగ లజ్జించి మగుడ నుదధి గడచితిన్.180
క. పొలిసిరి తెవుళ్ళ నీవా, రలు రోగము లచటఁ బెద్ద రాఁబో నెడరై
యలజడిఁ జెందితిఁ బాపపుఁ, జెలినగునే నకట నిన్నుఁ జెఱచితిఁ జాలన్.181
క. అని పలికి వీడుకొలిపిన, ననయము నిది బొంకు పొసఁగ దాత్మధనము వం
చనఁ గొనియె నితం డని తన, మనమునఁ దెలిసియును వర్ధమానుం డచటన్.182
వ. ఏమియుం బలుకక నిజగృహంబున కరిగి యి ట్లని తలంచె.183
గీ. నమ్మఁదగదు మొదల నమ్మి తా రాత్మకా
ర్యమున కొరులఁ బనిచి యందు వార
లరయ సేసి రేని యడియాల మెఱుఁగక
వేగఁబడుట యెల్ల వెఱ్ఱితనము.184
క. సొమ్ములయెడ నెవ్వారల, నమ్మఁ దగదు నమ్మకుండినను జరగ దిలన్
సొమ్ము గలవారి కర్హులఁ, నమ్మఁగఁ గీ డైన నేమి యనఁగలదు తుదిన్.185
